تبيين نظري سرمايه اجتماعي پليس؛ تلاش براي مفهوم سازي

Theoretical explanation of police social capital: attempting for conceptualization

مقدمه: امروزه سازمانهايي كه در تعامل و ارتباط پويايي با شهروندان قرار دارند، از سرمايه اجتماعي به عنوان يك نوع دارايي با ارزش به منظور ارتقاي توان و قابليت خود بهره‌ مي‌گيرند. اين در حالي است كه به رغم اهميت بالاي اين مقوله، هنوز از لحاظ نظري تعريف مشخص و روشني از سرمايه اجتماعي پليس وجود ندارد. روش: در اين پژوهش، سرمايه اجتماعي پليس از منظر برون سازماني مد نظر بوده است و براي پاسخ به مسيله تحقيق، در اين پژوهش با استفاده از روش كيفي و تحليل رويكردهاي موجود در خصوص سرمايه اجتماعي، تلاش شده است تا تصوير و تعريف روشني از سرمايه اجتماعي پليس ارايه شود. يافته ها‌: بر اساس نتايج تحقيق، سرمايه اجتماعي پليس عبارت است از مجموعه‌اي از ظرفيت‌ها و قابليت‌ها و منابع اجتماعي پليس شامل اعتماد مردم به پليس، مشاركت مردم با پليس، اقتدار، مقبوليت و مشروعيت پليس ( به عبارتي پذيرش مردمي پليس) و وجهه و منزلت اجتماعي پليس است به نحوي كه بهره‌مندي از اين منابع زمينه توليد و بازتوليد نظم و امنيت را در عرصه اجتماع و پاسداري از ارزش هاي آن جامعه فراهم مي‌سازد. اين سرمايه با ابعاد «اعتماد مردم به پليس»، « مشاركت مردم با پليس»، «اقتدار پليس» و «مقبوليت و مشروعيت (پذيرش مردمي) پليس»، «منزلت و وجهه اجتماعي پليس» و قابليت سنجش و اندازه‌گيري پيدا مي‌كند. بحث و نتيجه گيري: سرمايه اجتماعي پليس را مي‌توان حاصل شيوه تعامل موثر بين افراد جامعه و پليس و وجود هنجارهاي مناسب همياري و همكاري با پليس تلقي نمود كه به‌نوعي ريشه در اعتماد، مشاركت، مقبوليت، منزلت و اقتدار پليس دارد. خدشه در هر يك از ابعاد مي‌تواند تاثيري بسيار مخرب بر سرمايه اجتماعي پليس وارد نمايد.