عوامل موثر بر ارزش توليدات در صنايع غذايي و آشاميدني ايران

هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير مصرف انرژي بر ارزش توليدات زير بخش هاي صنعتي در صنايع غذايي و آشاميدني ايران طي سال هاي 1388-1374 است. براي اين منظور از رهيافت اقتصادسنجي پويا، مبتني بر روش گشتاورهاي تعميم يافته(GMM) در داده هاي تابلويي كه اثرات پوياي متغير وابسته را در طول زمان حفظ مي كند، استفاده شده است. نتايج حاصل از تخمين مدل نشان مي دهد كه متغيرهاي مصرف انرژي، سرمايه گذاري و بهره وري نيروي كار، تاثير مثبت و معني دار بر ارزش توليدات زيربخش هاي صنايع غذايي و آشاميدني ايران داشته و در اين بين اثر مصرف انرژي قابل ملاحظه مي باشد. از اين رو مهم ترين توصيه سياستي اين مطالعه آن است كه مديران و برنامه ريزان اقتصادي فعال در صنايع غذايي و آشاميدني ايران، از طريق اعمال سياست هاي مصرف بهينه انرژي، امكان صرفه جويي در مصرف انرژي و به كارگيري آن در ظرفيت هاي رها شده و يا راه اندازي خطوط جديد توليد را ايجاد و موجبات تقويت و ارتقاي ارزش توليدات در اين بخش را فراهم نمايند. علاوه بر اين افزايش حجم سرمايه گذاري در صنايع غذايي و آشاميدني و اتخاذ سياست هاي مناسب به منظور ارتقاء بهره وري نيروي كار، نظير آموزش حين خدمت و افزايش انگيزش هاي شغلي مي تواند زمينه افزايش ارزش توليدات را در صنايع غذايي و آشاميدني ايران فراهم نمايد.