نقش انواع سرمايه در رشد بخش كشاورزي ايران

اين مطالعه با هدف تحليل نقش انواع سرمايه شامل سرمايه فيزيكي، انساني و اجتماعي در بخش كشاورزي صورت گرفت. براي اين منظور از الگوي رشد نئوكلاسيك و داده هاي دوره 87-1354 استفاده شد. از دو متغير نرخ ثبت نام در نهضت سوادآموزي و همچنين نرخ ثبت نام در مدارس ابتدايي بعنوان معياري از پس انداز سرمايه انساني استفاده شد. در حالي كه نرخ تغييرات جاده آسفالته و همچنين نرخ دسترسي به تلفن روستايي بعنوان معياري از سرمايه اجتماعي مورد استفاده قرار گرفت. يافته­ها نشان داد نقش سرمايه فيزيكي در بخش كشاورز ايران از ساير انواع سرمايه بيشتر است و بازده اين نهاده را مي توان بالاتر از 3/0 ارزيابي نمود. همچنين مشاهده شد پس از سرمايه فيزيكي سرمايه اجتماعي بطور نسبي داراي نقش مهمي در توليد كشاورزي است در حالي كه براي سرمايه انساني در بخش كشاورزي مساعدت حايز اهميتي به دست نيامد.