بررسي مقايسه تاثير روش تدريس تفحص گروهي و سخنراني بر ميزان يادگيري دانشجويان (مركز آموزش علمي كاربردي جهاد كشاورزي خراسان رضوي)

مطالعه حاضر به منظور مقايسه ميزان تاثير روش تدريس تفحص گروهي و سخنراني برعملكرد آموزشي دانشجويان كارشناسي ناپيوسته پرورش گاو در درس فرآوري خوراك دام در چارچوب پژوهش هاي شبه آزمايشي با استفاده از پيش آزمون ، پس آزمون با گروه كنترل به انجام رسيده است. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان درس روش هاي عمل آوري خوراك دام در رشته پرورش گاو در مقطع كارشناسي ناپيوسته مركز آموزش عالي جهاد كشاورزي خراسان رضوي در نيمسال اول سال تحصيلي 89-88 بود (47 نفر) كه بر اساس معدل دوره كارداني، سهميه قبولي ،سن، رشته كارداني ، نمره پيش آزمون و معدل ترم قبل همگن سازي شدند (42 نفر) و به دو گروه آزمايشي و شاهد هركدام 21 نفر تقسيم گرديدند . ابزار تحقيق شامل فرم اطلاعات دموگرافيك، سوال هاي آزمون، طرح درس متناسب با روش تدريس تفحص گروهي و فرم نظر خواهي دانشجويان ( فقط در گروه آزمايشي ) بود. نتايج نشان داد كه رابطه معني دار و مثبت بين معدل كارداني دانشجويان با معدل ترم قبل و با نمره پس آزمون وجود دارد، همچنين رابطه معني دار و مثبت بين معدل ترم قبل با نمره پس آزمون و نمره پيش آزمون با نمره پس آزمون وجود دارد. نتايج حاصل از مقايسه ميانگين ها بين نمره روش در مرحله پيش آزمون و پس آزمون نشان مي دهد كه ميانگين نمرات دانشجويان در روش تفحص گروهي در مرحله پيش آزمون بين دو گروه آزمايشي و شاهد تفاوت معنا داري نداشته ولي در مرحله پس آزمون تفاوت معني داري داشته است. نتايج نظرخواهي پاياني از دانشجويان گروه هاي آزمايشي نشان داد كه از اجراي اين روش در مقايسه با روش معمول سخنراني رضايت بيشتري داشته اند.