بررسي زيرساخت هاي مديريت دانش و تاثير آن بر هوش سازماني در پژوهشگاه هاي وابسته به وزارت علوم، تحقيقات و فناوري

پژوهش حاضر با هدف بررسي وضعيت زيرساخت هاي مديريت دانش و رابطه­ي آن با هوش سازماني در دو پژوهشگاه علوم و فناوري و اطلاعات ايران و پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي انجام شد. پژوهش به روش پيمايشي-توصيفي و با كاربرد دو پرسش نامه معتبر در حوزه هاي زيرساخت مديريت دانش و هوش سازماني انجام شد. پرسش نامه بين 175 نفر از اعضاي هيات علمي و كاركنان هر دو پژوهشگاه توزيع و داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزارهاي آماري SPSS و پي. ال. اس (PLS) تحليل شد. بار عاملي سازه­هاي مديريت دانش و هوش سازماني در هر دو پژوهشگاه همبستگي بالايي را نشان داد. از اين رو مدل اندازه گيري داراي پايايي بالايي بوده و معيار مناسبي براي سنجش متغيرهاي پژوهش به شمار رفت. ميانگين واريانس مديريت دانش و هوش سازماني در هر دو پژوهشگاه بالاتر از 5/0، و روايي همگرايي بالايي را نشان مي­دهد. افزون بر اين، با توجه به مقاديرR2 براي سازه هوش سازماني، برازش مدل ساختاري نيز تاييد شد. در ارتباط با برازش مدل كلي در پژوهشگاه علوم و فناوري اطلاعات ايران 642/0 و در پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي 645/0 محاسبه شد كه نشان از برازش كلي قوي مدل داشت. تحليل مسير زيرساخت­هاي مديريت دانش به هوش سازماني حاكي از معنادار بودن تاثير زيرساخت هاي مديريت دانش به هوش سازماني در سطح اطمينان 95/0 در هر دو پژوهشگاه و تاييد هر دو فرضيه پژوهش است. با توجه به مقدار t در دو پژوهشگاه، مي توان به اين نتيجه دست يافت كه «زيرساخت هاي مديريت دانش» در پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي با ضريب 857/36 درصد، تاثير بيشتري بر «هوش سازماني» در مقايسه با پژوهشگاه علوم و فناوري اطلاعات ايران دارد. همچنين در بين سازه­هاي زيرساخت مديريت دانش؛ سازه­هاي ساختار سازماني، فرهنگ سازماني، فرآيندها، فناوري، افراد و منابع مالي؛ و در بين سازه­هاي هوش سازماني، سازه­هاي روحيه، تمايل به تغيير، چشم­انداز راهبردي، فشار عملكرد، كاربرد دانش، اتحاد و توافق و سرنوشت مشترك به ترتيب داراي بيشترين اهميت هستند. در پژوهشگاه علوم و فناوري اطلاعات ايران زيرساخت­هاي مديريت دانش به ميزان 826/0 درصد، و در مقايسه با پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي به ميزان 848/0 درصد، ميزان بيشتري از تغييرات هوش سازماني را به طور مستقيم تبيين مي­كند.