بررسي كالوس زايي ريشه هاي موئين گياه خرفه (Portulaca oleracea L.)

گياه خرفه (Portulaca oleracea L.) به علت داشتن متابوليت هاي ثانويه با ارزشي همانند نورآدرنالين، دوپامين و امگا-3 اهميت دارويي فراواني دارد و به عنوان ضدسرطان، آنتي اكسيدان و تصفيه كننده خون كاربرد دارد. كالوس هاي ايجاد شده از ريشه هاي موئين گياهان دارويي را مي توان براي افزايش توليد متابوليت هاي ثانويه، كشت سوسپانسيون سلولي، كشت پروتوپلاست، القاء كالوس هاي جنين زا و انتقال ژن مورد استفاده قرار داد. هدف از اين آزمايش بررسي غلظت هاي مختلف هورموني بر روي ريشه هاي موئين تراريخت گياه خرفه براي توليد كالوس به عنوان يكي از منابع مهم توليد متابوليت هاي ثانويه بود. ريشه هاي موئين در اين گياه توسط اگروباكتريوم ريزوژنز استرين 15834 ايجاد گرديد. به منظور توليد كالوس، ريشه ها به محيط MS همراه با g/L30 ساكارز و g/L8 آگار كه حاوي غلظت هاي هورموني مختلف BA و 2،4-D بودند، منتقل گرديدند. غلظت هاي مختلف بكار رفته براي هورمون هاي BA و 2،4-D، هر دو در سه سطح 0، 5/0 و 1 ميلي گرم بر ليتر و در سه تكرار انجام شد. نتايج بدست آمده از تيمارهاي مورد استفاده نشان داد كه هورمون هاي BA و 2،4-D به تنهايي و همچنين تيمار بدون هورمون (شاهد) هيچ گونه تشكيل كالوسي را نشان ندادند. تيمارهاي داراي نسبت هاي مختلف از هورمون هاي BA و 2،4-D، به درجات متفاوت باعث ايجاد كالوس در ريشه هاي موئين گرديدند. در ميان تيمارهاي بكار برده شده، تيمار حاوي دو هورمون BA و 2،4-D هر يك در غلظت mg/L1، بهترين تيمار از نظر توليد كالوس (وزن متوسط و زمان توليد) بود.