در سال هاي اخير استفاده روزافزون از گياهان دارويي سبب افزايش پژوهش هاي بيشتري در ارتباط با گياهان دارويي شده است و با توجه به اينكه عوامل مردانه تقريباً 40%ناباروري را شامل مي شوند، بنابراين بررسي تاثيرات تركيب گياهي “TOPALAF” شامل ميوه گياه خارخاسك، مغز

گياهاني كه انسان مصرف مي كند شامل تركيب هاي مختلف ازجمله پلي فنل ها مي باشد. فنل هاي موجود در رژيم غذايي به دليل اثرات آنتي اكسيداني و احتمالاً ضدسرطاني قابل توجه مي باشند. در اين پژوهش ميزان فنل كل (با استفاده از معرف فولين) و ظرفيت آنتي اكسيداني (با روش Ferric Reducing Antioxidant Power (FRAP)) 31 توده ريحان بومي ايراني (Ocimum basilicum L.) با استفاده از دستگاه اسپكتروفتومتر اندازه گيري شد. براي بررسي وجود يا عدم وجود رابطه خطي بين متغيرها از ضريب همبستگي ساده و براي گروه بندي ژنوتيپ هاي مورد مطالعه از الگوريتم وارد (ward) براساس ضريب تشابه City block استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان فنل كل مربوط به توده يزد II با 84/19 ميلي گرم در گرم وزن تر و كمترين ميزان آن مربوط به توده همدان با 07/1 ميلي گرم در گرم وزن تر بود. همچنين بيشترين ميزان ظرفيت آنتي اكسيداني كل مربوط به توده بيرجند با 73/3 ميلي مول در 100 گرم وزن تر و كمترين ميزان آن مربوط به توده شيراز II با 45/0 ميلي مول در 100 گرم وزن تر بود. همبستگي فنوتيپي بين ظرفيت آنتي اكسيداني كل و محتواي فنل كل در توده هاي ريحان r = 0.59 بود. براساس تجزيه خوشه اي، توده هاي مورد بررسي در سه گروه قرار گرفتند و توده هاي سنندج III و شيراز II بيشترين فاصله ژنتيكي را از يكديگر داشتند. همچنين مشخص گرديد كه روابط ژنتيكي بين توده هاي مورد مطالعه، با منشا جغرافيايي آنها مطابقت ندارد. البته توده هاي ريحان تنوع قابل ملاحظه اي را براي صفات مورد مطالعه نشان دادند كه اين مي تواند در مديريت ژرم پلاسم و نيز براي اصلاح گياه مفيد باشد.