اثر مقادير مختل زئوليت طبيعي بر ويژگي هاي رويشي و زايشي گل نرگس شيراز رقم شهلا (Narcissus tazetta L.cv. Shahla)

در حال حاضر گزارش هاي زيادي در مورد اثر مثبت و بارز زئوليت هاي طبيعي بر ويژگي هاي رويشي و زايشي گياهاني مانند غلات، نشاهاي سبزي ها، درختان و درختچه هاي زينتي، گل هاي فصلي، گياهان گلداني، چمن ها و گل هاي بريدني وجود دارد. اما تاكنون گزارشي در زمينه استفاده از زئوليت هاي طبيعي بر رشد رويشي و زايشي گياهان سوخوار (پيازي) وجود ندارد. بدين منظور در اين پژوهش، اثر مقادير مختلف زئولايت طبيعي بر ويژگي هاي رويشي و زايشي گل نرگس شيراز رقم ’شهلا‘ بررسي شد. آزمايش در قالب طرح به طور كامل تصادفي با 7 تيمار و 4 تكرار و به صورت گلداني انجام شد. تيمارها شامل زئولايت طبيعي در 7 سطح، (شاهد)، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 گرم در كيلوگرم آميخته خاكي (خاك، خاكبرگ و ماسه)بود. نتايج نشان داد هرچند كه در ويژگي هاي مانند طول، وزن تر و خشك ساقه گل، سطح برگ، طول گلچه ها، وزن تر برگ و ريشه، عمق ريشه دهي و تعداد سوخك تفاوت معني داري بين تيمارها وجود دارد اما، تنها اثر مثبت آن بر وزن تر ريشه و عمق ريشه دهي كه در تيمار 10 گرم زئوليت در كيلوگرم آميخته خاكي به دست آمد، با تيمار شاهد معني دار بود. در ساير صفات اندازه گيري شده مانند قطر ساقه گل، تعداد برگ، تعداد گلچه و وزن خشك برگ و ريشه تفاوت معني داري بين تيمارها ديده نشد. در مجموع با توجه به نتايج بدست آمده، مي توان تيمار 10 گرم زئولايت را در هر كيلوگرم آميخته خاكي براي توليد گلداني اين گياه پيشنهاد كرد. اما با توجه به اثر نامناسب آن بر برخي از صفات مانند قطر ساقه گل و سطح برگ، كاربرد زئولايت در اين گياه نياز به پژوهش هاي بيشتري دارد و بنابرين نمي توان به طور كامل نتايج اين پژوهش را براي ديگر گياهان سوخوار (پيازي) تعميم داد.