تاثير كودهاي شيميايي و زيستي بر اجزاي عملكرد و تركيبات ثانويه بابونه

به منظور بررسي تاثير كودهاي زيستي و شيميايي بر اجزاي عملكرد، محتواي اسانس و دو تركيب ثانويه موجود در گياه دارويي بابونه (Matricaria chamomilla L.) آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار طي دو سال زراعي 1388 و 1389 در دانشگاه خليج فارس (بوشهر) انجام شد. تيمار هاي مورد بررسي در اين آزمايش شامل كود دامي گوسفندي (بر مبناي 15 تن در هكتار)؛ تلفيق قارچ ميكوريزا و كود دامي گوسفندي؛ و كود شيميايي NPK خالص (به ترتيب با نسبت 0-62-70 كيلوگرم در هكتار با منشاء اوره و سوپرفسفات تريپل) بود. نتايج نشان داد بيشترين وزن خشك گل (72/939 كيلوگرم در هكتار) در تغذيه با كود گوسفندي در سال دوم بدست آمد. همچنين بيشترين قطر گل (39/2 سانتي­متر) و ارتفاع گياه (11/35 سانتي­متر) همراه با زي­توده خشك (6/3497 كيلوگرم در هكتار) همگي در سال دوم مربوط به تغذيه با كود شيميايي بود. در مقابل تيمار تغذيه بابونه با كود گوسفندي + قارچ ميكوريزا در سال دوم بيشترين شاخص برداشت (26/45 درصد) و برتري معني داري در سطح پنج درصد از نظر درصد كلونيزاسيون ريشه توسط قارچ ميكوريزا، نسبت به ساير تيمار ها داشت. در هر دو سال آزمايش بجز درصد فسفر در بيوماس بابونه، براي دو عنصر نيتروژن و پتاسيم برتري با تغذيه شيميايي بود. اين تيمار همچنين بيشترين بازده اسانس (357/0 درصد) را در سال دوم به خود اختصاص داد. با وجود اين بيشترين مقدار كامازولن (22/8 درصد) و آپيژنين 7-گلوكوزيد (44/1 درصد) با تغذيه زيستي بابونه بدست آمد. به­طور كلي نتايج اين تحقيق نشان داد كه تغذيه بابونه با كودهاي دامي به­تنهايي يا تلقيح شده با قارچ ميكوريزا مي­تواند عملكرد مناسبي از گل خشك، بازده اسانس و تركيبات ثانويه بابونه توليد نمايد و زمينه ساز كاهش مصرف كود­هاي شيميايي و تضمين كننده صرفه اقتصادي، سلامت محيط زيست و امنيت غذايي مصرف كنندگان خواهد بود.