تاثير فاصله آبياري و كود نيتروژن بر عملكرد دانه و محتواي رنگدانه هاي شويد

به منظور تعيين فاصله مناسب آبياري و مقدار كود نيتروژن براي توليد شويد در شرايط آب و هوايي كرمانشاه، پژوهشي به صورت كرت هاي خرد شده با سه تكرار در مزرعه آموزشي تحقيقاتي دانشگاه رازي در سال 1392 اجرا شد. كرت اصلي، فاصله آبياري، شامل سه سطح 4، 6 و 8 روز و كرت فرعي، كاربرد كود اوره، شامل چهار سطح 0، 100، 200 و 300 كيلوگرم اوره در هكتار بود. صفات مورد مطالعه شامل عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك، عملكرد ساقه و برگ، تعداد چتر در بوته، تعداد چترك در چتر، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، ارتفاع بوته، قطر ساقه، محتواي رطوبت نسبي برگ، ميزان كلروفيل a، كلروفيل b، كلروفيل كل و محتواي كاروتنوييد ها بود. كلروفيل برگ با استفاده از دستگاه اسپكتروفوتومتر اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه مصرف 300 كيلوگرم اوره در هكتار به همراه آبياري در فواصل 4 روز يك بار حداكثر عملكرد دانه را توليد كرد. فواصل آبياري و كود نيتروژن تاثير معني داري بر تعداد چتر و چترك در بوته، عملكرد بيولوژيك، عملكرد ساقه و برگ، ارتفاع بوته و قطر ساقه شويد نداشت. مصرف 300 كيلوگرم اوره در هكتار داراي بالاترين شاخص برداشت بود. فواصل آبياري 8 روز يك بار به همراه مصرف 200 كيلوگرم اوره در هكتار بالاترين محتواي كلروفيل a، كلروفيل b و كلروفيل كل را بين اكثر تيمارها داشت. مطالعه تاثير خشكي در مراحل مختلف رشدي شويد براي مطالعات بعدي توصيه مي گردد.