تجزيه ارتباطي برخي صفات فيزيولوژيك در گردو ي ايراني تحت تنش خشكي با استفاده از نشانگرهايSSR

چوب مرغوب و ميوه عالي گردو از لحاظ اقتصادي داراي ارزش زيادي است، به­طوري كه از گذشته تا امروز به­شدت ازآن بهره­برداري شده و در قانون حفاظت از جنگل­ها و مراتع، به­عنوان گونه حفاظت­شده معرفي شده است. عملكرد گونه­هاي جنس گردو، به­ويژه Juglans regia در سال هاي مرطوب افزايش و در سال هاي خشك كاهش مي­يابد. از اين­رو توجه به شاخص­هاي فيزيولوژيكي و مورفولوژيكي و شناسايي نواحي ژنومي دخيل در مقاومت به خشكي به منظور انتخاب ارقام مقاوم از اهميت ويژه­اي برخوردار است. در اين تحقيق به­منظور ارزيابي تنوع ژنتيكي دانهال­هاي گردو و شناسايي نشانگرهاي مرتبط با صفات فيزيولوژيكي و مورفولوژيكي در شرايط نرمال و بعد از تنش خشكي از نشانگرهاي SSR استفاده شد. ده مكان SSR در مجموع 53 آلل را توليد كردند. همه مكان­هاي SSR مورد مطالعه انحراف معني­داري (p≤0.01) از تعادل هاردي-­واينبرگ نشان دادند. دندروگرام حاصل از روش Neighbour-Joining، 62 دانهال گردو را در چهار گروه اصلي قرار داد. بررسي ساختار جمعيت با نرم­افزار Structure 2.3.1، دو زيرجمعيت احتمالي (2k=) را شناسايي كرد. نتايج تجزيه ارتباط به­روش MLM نشان داد كه در شرايط نرمال مكان­هاي WGA9 و WGA69 با صفات رسانايي روزنه، تعرق، فتوسنتز و تعداد برگ سبز سالم ارتباط دارند. در شرايط تنش، ارتباط معني­داري بين مكان­ WGA1 و صفت غلظت CO2 اتاقك زير روزنه­ وجود داشت كه اين مكان 75/0 از تغييرات مربوط به اين صفت را توجيه مي­كرد. نتايج اين تحقيق در برنامه­هاي اصلاح گردو به­منظور شناسايي ارقام مقاوم به خشكي كاربرد دارد.