نقش جنگل هاي زاگرس در تامين استفاده هاي سوختي جنگل نشينان (مطالعه موردي: دهستان كاكاشرف خرم آباد)

هيزم جنگلي در جنگل هاي زاگرس تامين­كننده انرژي مورد نياز بسياري از جوامع جنگل نشين است. امروزه مصرف هيزم در جنگل هاي زاگرس با توجه به كاهش توان اكوسيستم از اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف اين پژوهش معرفي انواع كاربرد هيزم جنگلي و مقدار مصرف هر كدام از آنها توسط جوامع روستايي و عشايري جنگل نشين در سامان عرفي روستاي چشمه علي واقع در جنوب شرقي شهرستان خرم آباد استان لرستان است. روش پژوهش اين تحقيق مردم­نگاري ابزار جمع آوري اطلاعات آن مصاحبه ساختارنيافته، نيمه­ساختاريافته، مشاهده مشاركتي، متر و نوار قطرسنج بوده است. نتايج نشان داد كه يك خانواده روستايي ساليانه 18/24 متر مكعب هيزم براي استفاده در بخاري (74 درصد)، پخت نان (13 درصد)، زغال گيري (7 درصد) و استحمام (6 درصد)؛ و يك خانواده عشايري در شش ماه ييلاق در منطقه تحقيق 5/10 متر مكعب هيزم براي گرم كردن و جوشاندن شير و دوغ (30 درصد)، پخت غذا (26 درصد)، پخت نان (20 درصد)، زغال گيري (13 درصد)، استحمام (7 درصد) و حرارت دادن كره براي تهيه روغن حيواني (4 درصد) مصرف مي­كند. مقدار و درصد استفاده از هيزم جنگلي براي تامين سوخت در بين روستاييان و عشاير متفاوت است كه مي­توان سبك زندگي اين جوامع را در آن موثر دانست. گازرساني به منطقه و ترويج استفاده از انرژي هاي نو همانند انرژي خورشيد و باد به منظور كاهش استفاده از هيزم توصيه مي شود.