تنوع مورفولوژيكي ميوه خرمندي (Diospyros lotus) بين و درون برخي از جمعيت هاي آن در شمال ايران

به­منظور بررسي تنوع بين و درون برخي از جمعيت هاي گونه خرمندي براساس صفات مورفولوژيك ميوه، پنج جمعيت در طول دو ترانسكت ارتفاعي (جمعيت­هاي A، B و C به­ترتيب با ارتفاع 300، 500 و 700 متر از سطح دريا در جنگل هاي بخش بندپي شرقي شهرستان بابل و جمعيت­هاي D وE به ترتيب با ارتفاع 300 و 500 متر در شصت كلاته شهرستان گرگان) انتخاب شد. از هر رويشگاه، 10 ژنوتيپ به­صورت تصادفي انتخاب و از هر يك، تعدادي ميوه در اواسط مهر جمع آوري شد. پس از درهم آميختن ميوه ها، به­طور تصادفي، پنج ميوه در سه­ تكرار، جدا و در مجموع پنج صفت اندازه گيري شد. نتايج تجريه­و­تحليل واريانس نشان داد كه تفاوت بين جمعيت ها از نظر كليه صفات مورد بررسي، در سطح 1 درصد معني دار بود. مقايسه ميانگين بين جمعيت ها نيز نشان داد كه جمعيت A داراي بيشترين مقدار ميانگين صفات بود. همچنين نتايج تجريه و تحليل واريانس درون جمعيت ها نيز نشان داد كه، به غير از جمعيت A، در ساير جمعيت ها از نظر كليه صفات مورد بررسي، بين ژنوتيپ ها اختلاف معني دار وجود دارد. بر اساس نتايج اين تحقيق، اين گونه از تنوع مورفولوژيكي زيادي از نظر صفات ميوه در بين و درون جمعيت هاي مورد مطالعه برخوردار است و بهترين ژنوتيپ ها به­منظور جمع آوري ميوه، ژنوتيپ­هاي 5 و 6 از جمعيت A، ژنوتيپ هاي 2 و 6 از جمعيت B، ژنوتيپ­هاي 3، 4 و 5 از جمعيت C، ژنوتيپ­هاي 4 و 5 از جمعيت D و ژنوتيپ­هاي 5 و 4 از جمعيت E، شناخته شدند.