تاثير برنامه آموزشي تنظيم هيجان در بهزيستي هيجاني و رضايت زناشويي زنان نابارور

The Effectiveness of Emotion Regulation Training on Emotional Well- Being and Marital Satisfaction of Infertile Women

زمينه و هدف: ناباروري به عنوان پديده اي با ماهيت زيستي، تاثيرات رواني فردي و بين فردي دارد. از اين رو بروز پيامدهاي رواني به دنبال تشخيص ناباروري، پديده اي قابل انتظار خواهد بود. هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير آموزش تنظيم هيجاني در بهزيستي هيجاني و رضايت زناشويي زنان نابارور است. روش بررسي: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه زنان نابارور مراجعه كننده به مطب هاي متخصصان زنان، زايمان و ناباروري شهر پارس آباد در سال 1393 بود. كه از بين آنها تعداد 40 زن نابارور به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و سپس به طور تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. سپس براي گروه مداخله برنامه آموزشي تنظيم هيجاني صورت گرفت و نمونه مورد نظر بعد از اتمام مداخله سه ماهه به پرسشنامه هاي بهزيستي هيجاني و رضايتمندي زناشويي پاسخ دادند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون تحليل كواريانس تك متغيري (ANCOVA) در نرم افزار SPSS نسخه 19 تحليل شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش تنظيم هيجاني مي تواند به طور معناداري بهزيستي هيجاني و رضايت زناشويي در زنان نابارور را افزايش دهد ( 0/01 > P). نتيجه گيري كلي: با توجه به يافته ها آموزش تنظيم هيجاني بر بهزيستي هيجاني و رضايت زناشويي زنان نابارور تاثير مثبت دارد، بر همين اساس آموزش هاي ويژه به اين زنان توصيه مي شود.

Abstract Background Aim: Infertility as a biological phenomenon has personal and interpersonal psychological effects. Accordingly, expression of psychological consequences would be expectable after its diagnosis. The aim of current study is to determine the effectiveness of emotional regulation training on emotional wellbeing and marital satisfaction of infertile women. Material Methods: It was a quasiexperimental, pretest and posttest study with control group. The statistical population was all infertile women attending to the obstetricians and gynecologistsrsquo clinics in Parsabad city during 2014. A total of 40 infertile women were recruited by convenience sling and then were assigned randomly to experimental and control groups. The three months period emotion regulation training was applied to the experimental group. Data was collected by marital satisfaction and emotional wellbeing questionnaires before and after intervention and analyzed by Univariate covariance analysis (ANCOVA) using SPSSPC (v.16). Results: The results showed that emotional regulation training could significantly increase the emotional wellbeing and marital satisfaction among infertile women (Pge 0.01). Conclusion: According to the results emotion regulation training have positive effects on emotional wellbeing and marital satisfaction of infertile women. Accordingly especial training programs for these women are recommended.