مديريت راهبردي منابع انساني و گرايش زنجيره تامين براي بهبود كيفيت سازمان

اغلب تحقيقات مديريت راهبردي منابع انساني بر روي سازمان هاي مجرد و كانوني و نيز بر روي فعاليت هايي كه در داخل شركت ها وجود دارد متمركز شده است. هدف از اين مقاله پي ريزي شالوده اي براي بررسي مديريت راهبردي منابع انساني در زنجيره تامين است. در اين مقاله چارچوبي براي شناسايي عوامل موثر بر اهميت تاثيرگذاري اتخاذ گرايش زنجيره تامين و نيز ضرورت دست يابي و سرمايه گذاري در گرايش زنجيره تامين براي شكل دهي احتمالاتي مفصل عرضه مي شود كه شيوه هاي مديريت راهبردي منابع انساني را شكل مي دهد. براي رسيدن به اين هدف چندين راه كار از مديريت راهبردي منابع انساني به زنجيره تامين تجزيه و تحليل مي شود: 1- برجسته كردن تقاطع ناديده گرفته شده بين دو جريان از تحقيقات مديريت راهبردي منابع انساني و گرايش زنجيره تامين براي طرح راهبردهايي در حل چالش هاي پيچيده مديريتي و سرمايه گذاري در فرصت هاي رقابتي ايجاد شده توسط روابط مرزي متقابل. 2- گسترش شرايط مرزي مديريت راهبردي منابع انساني و نظام هاي منابع انساني از شركت عمدتاً مجرد درون سازماني و تمركز بر شركتي ديگر كه شامل هر دو نوع روابط برون سازماني و درون سازماني باشد.3- معرفي چارچوبي براي درك ارتباط بين نظام هاي منابع انساني، گرايش زنجيره تامين و نتايج راهبردي.4- معرفي چارچوبي براي تحقيق در زمينه زنجيره تامين با تكيه بر نظريه پردازي هاي قبلي در مديريت راهبردي منابع انساني. سرانجام، نقش منابع انساني نيروي انتظامي براي بهبود كيفيت و دست يابي به وضعيت مطلوب مطرح مي شود و گزاره هايي براي تحقيقات آينده همراه با يك الگوي تصميم گيري مطرح مي شود كه مفاهيمي مهم را براي پژوهش در زمينه هاي مديريتي شرح مي دهد.