بهينه سازي كال زايي و باززايي دو رقم برنج اينديكا (.Oryza sativa L) در شرايط فقدان پرولين جهت كاهش تغييرات ناخواسته بر acetyl-1-pyrroline-2 و ساير مواد موثر در عطر برنج

در اكثر مطالعات انتقال ژن هاي گياهي، استفاده از پرولين و ساير اسيد هاي آمينه در محيط كشت، يكي از عوامل موثر بر موفقيت و افزايش ميزان كالوس زايي و كاهش زمان آن مي باشد. افزودن اين اسيد آمينه در محيط كشت كالوس زايي با توجه به ماهيت تاثير گزارش بر مواد موثر در متابوليت هاي ثانويه دخيل در عطر برنج، مي تواند منجر به ايجاد تاثيرات ناخواسته اي در نتايج حاصل از انتقال ژن هاي مربوط به تركيبات معطري نظير (2-acetyl-1-pyrroline (2AP گردد. از طرف ديگر كمبود اين اسيد آمينه و ساير اسيد هاي آمينه مي تواند سبب كاهش شديد درصد كالوس زايي و باززايي گردد. در اين مطالعه، قابليت كالوس زايي دو رقم برنج شامل Ambemohar 157 و Indrayani از ارقام indica بدون حضور پرولين در محيط كشت پايه MS ، حاوي سطوح مختلفي از هورمون 2،4-D مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاكي از آن است كه افزودن 2،4-D تا مقدار 2.5 ميلي گرم در ليتر براي واريتهAmbemohar157 و 4 ميلي گرم در ليتر براي واريته Indrayani مي تواند منجر به توليد حداكثري كالوس شده و جايگريني مناسب براي استفاده از پرولين در محيط كشت القاي كالوس باشد. بالاترين درصد باززايي براي رقم Ambemohar157 در 2 ميلي گرم در ليتر (Benzylaminopurine (BAP و براي رقم Indrayani در 3 ميلي گرم در ليتر BAPمشاهده شد. همچنين مشاهده شد كه با افزودن پرولين به مقدار 500 ميلي گرم در ليتر به محيط كشت، ميزان پرولين آزاد در كالوس هاي توليد شده در هر دو رقم بين 12 تا 14 برابر بيشتر شد.