نسل پنجم رهبران چين و ابتكار كمربند اقتصادي جاده ابريشم

چينِ نو طي سه دهه گذشته تلاش‌كرد تا با اتخاذ راهبردي كه به‌تدريج خيزش مسالمت‌آميز نام گرفت، نگراني ساير قدرت‌هاي بزرگ و همسايگان منطقه‌اي خود در خصوص افزايش قدرت اين كشور را تعديل و از موضوع جهشِ اقتصادي و افزايشِ قدرت جهاني چين حساسيت‌زدايي كند. با به قدرت رسيدن «شي جين پينگ»به‌مثابه نماد نسل پنجم رهبران چين، به نظر مي‌رسد اين كشور اكنون خود را در سطحي از قدرت مي‌بيند كه نقشي پوياتر در عرصه‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي ايفا كرده و(البته بدون درگيري خصومت‌آميز با رقباي منطقه‌اي و جهاني) با سهم‌خواهي فزاينده در حوزه‌هاي استراتژيك تعريف جديدي از خود در چهارچوب روياي چيني و احيا قدرت چين ملي ارايه كند. هدف اين پويايي جديد، نهادينه‌‌سازي جايگاه اين كشور، به‌مثابه يك قدرت بزرگ چند بُعدي (اقتصادي- سياسي- فرهنگي- استراتژيك) است. چين تحت رهبري «شي جين پينگ»در همين راستا ابتكارات اقتصادي ? استراتژيك متعددي را در سطح بين‌الملل آغاز كرده است؛ از جمله: فعال شدن بريكس، تاسيس بانك سرمايه‌گذاري زيرساخت آسيايي، تاسيس بانك بريكس، اهميت يافتن روز‌افزون سازمان هم‌كاري شانگهاي، .... و البته «ابتكار كمربند اقتصادي جاده ابريشم » كه به «طرح مارشال» چين معروف شده است. مقاله حاضر ضمن تحليل «نظري» كنش‌گري‌هاي جديد چين در عرصه بين‌الملل به ارزيابي «عملي» ابتكار كمربند اقتصادي جاده ابريشم، ريشه‌هاي اقتصادي ? استراتژيك شكل‌گيري اين ابتكار، ميزان جدّي بودن رهبران چين براي اجراي آن و پيامدهاي تحقق اين طرح پرداخته است.