چالش‌ها و شيوه‌هاي ثبت كُنيه در ترجمه‌ي متون روايي به فارسي

Challenges and Techniques on Epithet Inclusion in translating Narrative Texts into Persian

مقاله پيش رو نظر به چالش هايي كه ثبت «كنيه» با كاركردهاي متنوعش در فرايند ترجمه متون روايي به همراه دارد نگاشته شده است. هدف در اين پژوهش، اولا طرح اين چالش ها و ثانيا يافتن راهكارهايي عملي براي حل آن هاست. در اين راستا چندي از اين چالش ها كه در طول تجربه نگارندگان در ترجمه متون روايي نمايان شده اند طرح مي شوند و به لحاظ نظري تحليل مي شوند. سپس سه نمونه به نمايندگي از مواردي كه هر چالش را در بر دارند از كتاب ارجمند بحار الأنوار نقل مي شوند تا چالش به طور تطبيقي بازخواني شود. سپس راهكارهايي براي حل هر چالش، نظر به نمونه هاي مذكور، به دست داده مي شود. كاركرد كنيه به مثابه يك اسم خاص، دلالت مجازيِ كنيه به عنوان يك وصفِ فرهنگي، ارجاع كنيه به پديده هاي غير انساني و نيز مفاهيم انتزاعي، كاركرد «ابن» و «بنت» و «بني» در ساخت هاي شبيه به كنيه، سياليت نوشتاريِ «أب» در ساخت كنيه نظر به نقش هاي نحويِ آن، و كاربست پربسامد كنيه هاي معصومين عليهم السلام، قضايايي هستند كه در طول اين پژوهش به عنوان مسائل چالش انگيز در ترجمه متون روايي به فارسي طرح شد اند و راهكارهايي براي حلشان به دست داده شده است.

One of the style oriented features of narrative texts is frequent application of “epithet” with various functions. In documents and texts of narrations, epithet often refers to persons through expressing the parentage relationships, such as a proper noun however, in addition to the foregoing, in many of cases not as per such parentage relationships, but through a virtual implication, it makes a certain name for someone to show him/her as considerable in being attributed to a certain feature, so that again it virtually names other phenomena or even abstract concepts. Whereas the epithet discussion is fully based on Arabic culture, it causes certain challenges in translating narrative texts into Persian especially due to the fact that apparent inclusion of the same in Persian text as a proper noun hides the relevant variable semantic implications like the fact that due to the syntax and spelling differences between Arabic and Persian languages, the aforementioned also causes further problems in terms of writing. The action of translating narrative text into Persian language enjoys a considerable background, but after all, the problems caused by epithet inclusion in such action have not been studied in any independent work. Relying on several sles taken from the narrations of Bihar Al Anwar Book, this study addresses and analyzes some of the major issues caused by transferring epithet in translating narrative text into Persian and then practically gives certain solutions to solve such issues and problems.