تأثير مصرف سويا بر شاخص‌هاي هيستوموفومتري معده و عوامل بيوشيميائي بيوشيميايي سرم خون در مدل حيواني

Effect of soybean on histomorphometric parameters of stomach and biochemical factors of blood serum in animal model

سابقه و هدف: در دنياي مدرن، سويا به عنوان يك ماده غذايي با ارزش براي تأمين پروتئين و بسياري از مواد ضروري بدن استفاده مي شود. معده هم بخشي از لوله گوارش است كه در هضم مكانيكي و شيميايي مواد غذايي نقش دارد. هدف از اين مطالعه تعيين تأثير كنجاله سويا بر هيستولوژي و هيستومتري معده و عوامل بيوشيميايي سرم خون است. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 30 سر موش سوري نابالغ ماده نژاد Balb/C را در سن سه هفتگي انتخاب و براساس سه نوع رژيم غذايي به سه گروه (گروه A يا گروه كنترل از رژيم غذايي با پروتئين كامل، گروهB از رژيم غذايي با 40 درصد سويا و گروهC از رژيم غذايي با 20 درصد سويا) تقسيم شدند. پس از سه ماه موش ها بيهوش و از قلب آن ها براي تعيين سطح سرمي اوره، پروتئين تام، كلسترول و LDL خون گيري انجام شد. پس از خارج كردن معده و آماده سازي بافتي، مقاطع به روش H E رنگ آميزي شدند. پس از انجام مطالعه بافت شناسي، مقاطع به وسيله ميكروسكوپ نوري مجهز به نرم افزارAXIOVISION بررسي هيستومتريك شدند و ضخامت مخاط، ، زير مخاط، عضلات، عمق پيت و تعداد سلول هاي حاشيه اي اندازه گيري شدند. داده ها از نظر آماري با استفاده از آناليز واريانس يكطرفه (ANOVA) براي مقايسه گروه كنترل با گروه هاي تجربي و ازTukey Test ج براي مقايسه گروه ها با يكديگراستفاده شد و سطح معناداري برابر P< 0. 05 در نظر گرفته شد. نتايج: مصرف سويا تغيير بافتي ايجاد نكرد. درمطالعه دقيق تر هيستومتريك (بر حسب ميكرومتر)، نتايج نشان داد كه بين گروه كنترل با گروه هاي مصرف كننده سويا در بخش غير غده اي ديواره معده، افزايش معناداري در ضخامت مخاط گروه تجربي B (456 ± 90)با گروه كنترل (57/3 ± 201) و لايه عضلاني گروه تجربيC 233. 3 ± 84. 7)) در مقايسه با گروه كنترل ± 7 104. 11 ديده شد P< 0. 05. در بخش غده اي نيز افزايش معناداري در ضخامت مخاط گروه هاي تجربي (1041. 4 ± 167)B و 1331. 8 ± 143. 4)C) با گروه كنترل 615. 3 ± 83. 1))، عمق پيت هاي گروه هاي تجربيB 134. 6 ± 14. 6)) و 154. 3 ± 20. 3)C) با گروه كنترل 94. 8 ± 12. 9))، و سلول هاي حاشيه اي گروه هاي تجربي B 157 ± 4. 5)) و 30. 5 ± 13. 6) C) با گروه كنترل 9. 8 ± 1. 5)) و لايه عضلاني گروه هاي تجربي B 211. . 6 ± 53. 7)) وC 195. 8 ± 67. 9)) با گروه كنترل 155. 8 ± 28. 2)) ديده شد P 0. 05)). همچنين سطح سرمي كلسترول گروه هاي تجربيB 87. 8 ± 20. 5)) و(C 83 ± 16.) با گروه كنترل 117. 70 ± 20. 7))، سطح سرمي اوره گروه هاي تجربيB 36. 2 ± 10. 4)) وC 40. 6 ± 12. 1)) با گروه كنترل 65. 3 ± 7. 3)) كاهش معناداري را نشان داد P 0. 05)). همچنين ميزان LDL گروه هاي تجربيB 5581. 6 ± 470. 9)) وC 5690. 1 ± 479. 8)) در مقايسه با گروه كنترل 6907. 1 ± 37. 7)) كاهش معنادار بود P< 0. 05)). نتيجه گيري: به نظر مي رسد مصرف طولاني مدت سويا مي تواند بر مخاط معده و تكثير سلول هاي حاشيه اي تأثير بگذارد و همچنين سطح سرمي كلسترول، اوره و LDL را كاهش دهد.

Introduction and Objective: In the modern world, soybean as a valuable meal is used for providing protein and some essential body needs. The stomach also as a part of alimentary canal has its own role in mechanical and chemical digestion. The objective of this study is evaluation of the effects of soy meal on histological and histometrical features of the stomach and also on biochemical factors of blood serum.nbsp; Methods: In this experimental study, a total of thirty immature female mice of Balb/C were selected at three weeks of age. Subsequently, on the basis of three types of diets, the mice were divided into three groups as; the group A or control, fed on a diet of full protein, the group B fed on a diet of 40% soy meal and the group C fed on a diet of 20% soy meal. After three months, the mice were anesthetized, and blood samples were obtained from the heart for determining the serum level of some hematologic factors such as urea, total protein, cholesterol and LDL. Then the stomach was removed, some tissue sections were prepared and stained with HE. After histological study, the stomach was subjected to histometric evaluation. A light microscope equipped with Axiovision software surveyed the histometric data and the thickness of mucosa, submucosa, musculature, also depth of the pits and the number of parietal cells were measured. For data analysis, one way ANOVA was used to compare the control group with experimental groups and Tukey test was used to compare the groups with each other. The significance level was considered as p0.05.nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp;nbsp; Findings: Soya bean consumption didnrsquo;t cause histological changes. In the more precisely histometric study, the results showed that in nonglandular portion of the stomach, between the control group compared with the groups fed on soy meal, there was significant increase in thickness of mucosa in the experimental group B (676plusmn;99.45) compared with the control group (427plusmn;77.53) and also in thickness the muscular layers in the experimental group C (233.30plusmn;84.69) compared with the control group (104.05plusmn;11.71), (p0.05). In the glandular portion also significant increase in thickness of mucosa in the experimental group B (1041.36plusmn;167.02) and C (1331.73plusmn;143.32) compared with the control group (615.29plusmn;83.14), in depth of pits in the experimental group B (134.53plusmn;14.60) and C (154.29plusmn;20.25) compared with the control group (94.79plusmn;12.93), in parietal cells in the experimental group B (15.66plusmn;4.45) and C (30.50plusmn;13.61) compared with the control group (9.83plusmn;1.47) and muscular layers in the experimental group B (211.59plusmn;53.68) and C (195.72plusmn;67.89) compared with the control group (155.73plusmn;28.23) was observed (p0.05). However, a significant decrease in serum level of cholesterol in the experimental group B (87.76plusmn;20.53) and C (83.03plusmn;16.06) compared with the control (117.70plusmn;20.71), serum level of urea in the experimental group B (36.23plusmn;10.43) and C (40.58plusmn;12.14) compared with the control group (65.33plusmn;7.28) and also LDL value in the experimental group B (5581.6plusmn;470.90) and C (5689.1plusmn;479.79) compared with the control group (6907.1plusmn;37.64) was observed (p0.05). Conclusion: It seems that longterm consumption of soybean could affect on the stomach mucosa and proliferation of parietal cells and also could decrease the serum levels of cholesterol, urea and LDL.