رابطه ميان ماموريت هاي پليس پيشگيري و احساس امنيت شهروندان تهراني

حقيق پيش رو بر آن است تا ماموريت هاي پليس پيشگيري را در دو سطح كيفري و غير كيفري، مورد بررسي قرار داده و رابطه آن را با تعهد سازماني كاركنان پليس، ميزان احترام گذاري ايشان به حقوق شهروندي و همچنين با ميزان احساس امنيت در شهر تهران تحليل كند. در اين راستا، تحقيق با استفاده از روش نمونه گيري تلفيقي خوشه اي و طبقه بندي شده بر اساس سن و جنس در شهر تهران و براساس مناطق 22گانه شهرداري، تدوين يافته است. نمونه تحقيق در حدود 2000 نفر و تحليل اطلاعات توسط نرم افزارهاي آماري amoss 16 و spss19، همراه بوده است. نتايج تحقيق در ضرايب رگرسيون استاندارد شده حاكي از آن است كه احترام به حقوق شهروندي تاثيري در حدود(0/283)، از بين بردن انگيزه هاي اقدامات مجرمانه تاثيري در حدود(0/063)، ايجاد امنيت محيطي و پيشگيري كيفري به ترتيب، تاثيراتي در حدود(0/123) و(0/107) را بر احساس امنيت داشته اند. تاثيرات فوق، مستقيم و بيشترين تاثير مربوط به احترام به حقوق شهروندي است.