نقش پيشگيري اجتماعي با رويكرد چند نهادي، پيشگيري از سرقت خودرو در تهران بزرگ

سرقت از جمله جرايم مهم و شايعي است كه از مصاديق بارز ناامني است به گونه اي كه علاوه بر امنيت عمومي، امنيت اجتماعي و اقتصادي شهروندان را نيز تهديد مي كند. با توجه به اجتناب ناپذيري نقش خودرو در زندگي امروز بشر، سرقت خودرو از جمله جرايمي است كه ممكن است زندگي بزه ديده را با چالش جدي روبرو كند. از طرفي شيوع اين جرم در سطح تهران بزرگ به دليل اهميت اين شهر، ممكن است بُعد سياسي نيز پيدا كند. بدين جهت، نگارندگان بر آن شدند تا با بررسي تدابير پيشگيري اجتماعي جهت كاهش يا مهار اين معضل چالش برانگيز راهكارهايي بينديشند. بدين منظور، اين تحقيق با استفاده از روش تحقيق توصيفي پيمايشي، تدوين پرسش نامه و با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي و استنباطي انجام شد. هدف اصلي تحقيق، بررسي تدابير پيشگيري اجتماعي با رويكرد چند نهادي و تعامل پليس با نهادهاي ديگر و تاثير آن در پيشگيري از جرم سرقت خودرو بود. فرضيه اصلي تحقيق عبارتست از: «تدابير پيشگيري اجتماعي و تعامل و همكاري پليس و ساير نهادهاي مسئول، در پيشگيري از سرقت خودرو موثر است. » براي بررسي درستي يا نادرستي اين فرضيه پرسش نامه اي با 12 گويه تهيه شده كه در ميان افسران كاشف سرقت خودرو در آگاهي نيروي انتظامي و فرماندهي تهران بزرگ توزيع و پس از گردآوري و تجزيه و تحليل نتايج، مشخص شد كه اين تدابير با در صد بالايي در پيشگيري از سرقت خودرو موثر است. در پايان نيز پيشنهادهايي مطرح گرديد.