جمع آوري و ارزيابي تنوع ژنتيكي برخي توده هاي بومي گشنيز ايران با توجه به برخي از صفات مورفولوژيكي و آنتي اكسيداني

در اين پژوهش به منظور ارزيابي تنوع ژنتيكي برخي توده هاي بومي گشنيز ايران،21 توده جمع آوري شده از مناطق مختلف ايران در دانشگاه شهيد چمران اهواز در سال زراعي1390 ـ 1391 در قالب طرح آگمنت (ارزيابي مقدماتي عملكرد ) كاشته شدند. برخي صفات مورفولوژيكي (زمان سبز شدن، ارتفاع، وزن تر و خشك ، وزن هزار دانه) و آنتي اكسيداني (كاروتنوئيد، ويتامين C ، كاتالاز و پراكسيداز) ارزيابي شدند. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه جمعيت هاي بررسي شده از نظر صفات وزن تر، خشك و وزن هزار دانه تفاوت معنا داري دارند. تجزيه به عامل ها نشان داد، سه عامل اصلي توانست 31/74 درصد از كل واريانس صفات را توجيه كنند. بر اساس نتايج حاصل از تجزيه خوشه اي به روش يو پي جي ام آ، 21 جمعيت گشنيز در چهار گروه قرار گرفتند. گروه اول شامل : بوشهر (1) و خوزستان (2) ، با كوتاه ترين زمان سبز شدن، بيشترين ميانگين وزن تر و خشك برگ، ساقه، بوته، تعداد بذر، وزن هزار دانه و بيشترين ميزان ويتامين C و پراكسيداز در مقايسه با ساير گروه ها به منزله سازگارترين توده ها در شرايط اهواز معرفي مي شوند. در مجموع مي توان از اين تنوع موجود در ميان توده هاي بومي گشنيز به منزله يك منبع ژنتيكي ارزشمند، براي كارهاي اصلاحي استفاده كرد.