ارتباط چاقي و تكانشگري بر ادراك زمان

The correlation Obesity and impulsivity with time perception

هدف: اين تحقيق به بررسي قدرت پيش‌بيني كنندگي تكانشوري و چاقي بر ادراك زمان مي‌پردازد.  روش: در اين تحقيق توصيفي 50 زن با وزن نرمال و 50 زن چاق با روش در دسترس انتخاب گرديدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تكانشگري بارت و روش بازتوليد زمان براي سنجش ادراك زمان بود. يافته ها: تكانشوري حركتي، ادراك زمان را به‌طور منفي پيش‌بيني مي‌كند. بين افراد با وزن چاق و نرمال تفاوت معناداري در تكانشوري و ادراك زمان مشاهده نگرديد اما با توجه به پراكندگي نمرات ادراك زمان در افراد چاق، نتايج قابل‌بحث است.  نتيجه گيري: با توجه به نتايج ناهم‌ سو در تحقيقات مختلف و روش‌هاي مختلف سنجش تكانشگري و ادراك زمان و كلاس‌هاي مختلف چاقي، پيشنهاد مي‌گردد، تحقيقات بيشتري در اين زمينه با توجه به همه روش‌هاي اندازه‌گيري انجام گردد.

Objective: This study examines the predictive power of impulsiveness and obesity on time perception. Method: In this descriptive study, 50 women with normal weight and 50 obese women with accessible method were selected. Research Tools was the Barratt Impulsiveness questionnaire and reproduction method to measure time perception time . Result : Motor impulsiveness prospected time perception to be negative . Between obese and normal weight subjects did not show significant differences in impulsiveness and perception of time, but Were dispersed time perception scores in obese patients, results are discussed . Conclusion: Different prior researches results, various methods of measuring impulsivity, the time perception and different classes of obesity, it is suggested, further research in this area should be conducted according to all methods of measurement