بررسي اثر TBHQ) T-Butyl Hydroquinone) بر ترميم ساكت دندان كشيده شده در Rat

Evaluation of T-Butyl Hydroquinone (TBHQ) Effect on the Healing Of Extracted Tooth Socket in Rat

مقدمه: خارج كردن دندان باعث ايجاد يك زخم باز در بافت نرم و استخوان مي‎گردد. طي مرحله التهابي زخم، راديكال‎هايآزاد به ميزان زيادي توليد و با ايجاد استرس اكسيداتيو، منجر به تخريب بافتي و تأخير در ترميم زخم مي‎شوند. آنزيم‎هاي آنتي‎اكسيداني با خنثي‏سازي راديكال‎هاي آزاد به بهبود سريع­تر زخم كمك مي‎كنند. در همين راستا در اين مطالعه تأثير آنتي‎اكسيدان (TBHQ) tbutyl hydroquinone  بر ترميم حفره دندان موش آزمايشگاهي بررسي شد. مواد و روش‌ها:جهت انجام اين مطالعه تجربي، 42 موش نر نژاد Wistar به دو گروه تقسيم شد و تحت بيهوشي عمومي يك دندان مولر دوم ماگزيلا در هر حيوان كشيده شد. سپس در حفره دندان گروه تجربي 0.1 ميلي ليتر محلول 0.02%TBHQ  قرار داده شد؛ در حفره دندان گروه كنترل هيچ ماده‌اي قرار داده نشد. در هر يك از روزهاي سوم، هفتم و بيست و يكم پس از جراحي، هفت موش از هر گروه قرباني شدند و از ساكت دنداني آن ها لام تهيه گرديد. لام‌ها توسط ميكروسكوپ نوري از نظر متغيرهاي هيستوپاتولوژي مورد بررسي قرار گرفتند و با آزمون آماري t مستقل (Independent twosle ttest) مقايسه شدند. سطح معني‌داري در آزمون ها 0.05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: افزايش بافت گرانولاسيون در روز سوم، در گروه تجربي نسبت به گروه كنترل از لحاظ آماري معني‎دار بود (0.003=P). هم چنين وسعت ترابكولاسيون استخواني در روز بيست و يكم در گروه تجربي به طور معني‎داري بيشتر از گروه كنترل بود (0.001>P). نتيجه‌گيري: با در نظر گرفتن محدوديت‌هاي يك مطالعه تجربي، ممكن است تزريق TBHQ در ساكت دندان كشيده شده باعث بهبود ترميم بافت سخت حفره دندان ‌‌موش شود.

Introduction: Tooth extraction causes an open wound in the soft and hard tissue.During the inflammatory phase of healing process, a large amount of free radicals produce and cause oxidative stress leading to tissue damage and delayed wound healing. Antioxdinant enzymes help to promote wound healing by neutralizing free redicals.According to this fact, in this study the tbutyl hydroquinone (TBHQ) effect, as an antioxidant, on the healing process of tooth socket was evaluated in rats. Materials Methods: To conduct this experimental study, 42 male Wistar rats were divided into two groups and in each case one upper second molar was extracted under general anesthesia. Then sockets were treated with 0.02% TBHQ solution in the case group (0.1ml) while no specific substance was placed in the socket of the control group. In the days of 3, 7 and 21 after the surgery, seven rats from each group were sacrificed and histological slides were prepared from their tooth socket. The prepared slides were examined by light microscope histopathologically and were compared using independent two sle ttest. The significance level was set at 0.05. Results: Increased granulation tissue in the third day, in experimental group in comparison to the control group was statistically significant (P=0.003). The extent of bony trabeculation in experimental group was also significantly higher than the control group on the 21st day (P<0.001). Conclusion: Regarding the limitations of an experimental study, TBHQ may enhance the healing of hard tissue in the tooth socket of rat.