تاثير حركت درماني در آب بر فعاليت الكتريكي عضلات چهارسرراني و شدت درد زنان مبتلا به استئوآرتريت زانو

Effect of Aquatic Exercise Therapy on the Quadriceps Muscle Electromyography and Pain in Women with Knee Osteoarthritis

هدف: امروزه استئوآرتريت به يكي از بزرگترين مسائل جامعه سالمندان تبديل شده است كه منجر به ناتواني، مشكلات جسمي، هزينه‌هايي براي خانواده و جامعه مي‌شود. لذا پيدا كردن يك روش درماني كه بتواند به اين افراد كمك كند و عوارض ناشي از اين بيماري را كاهش دهد از اهميت زيادي برخوردار است بنابراين هدف از اين پژوهش تاثير حركت درماني در آب بر فعاليت الكتريكي عضلات چهارسرراني و شدت درد زنان مبتلا به استئوآرتريت زانو  بود. روش بررسي: تعداد 30 زن سالمند مبتلا به استئوارتريت زانو به روش نمونه‌گيري هدفمند و در دسترس، انتخاب، و به صورت تصادفي ساده به دو گروه تجربي(سن: 4/78±58/73) و كنترل(سن: 5/43±56/93) تقسيم شدند لازم به ذكر است كه بين ميانگين سن گروه تجربي و كنترل از نظر آماري تفاوت معناداري وجود نداشت (0/963=t، 0/344=p). به گروه تجربي يك دوره حركت درماني در آب به مدت20 جلسه با تواتر پنج جلسه درهفته، و هر جلسه 60 45 دقيقه انجام شد. قبل و بعد از مداخله، فعاليت الكتريكي عضلات چهارسرراني با استفاده از دستگاه الكتروميوگرافي سطحي bio-vision ساخت كشور سوئيس و شدت درد با استفاده از مقياس عيني درد  (Visual analog scale) اندازه‌گيري و ثبت شد. تجزيه تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارspss نسخه 20 و آزمون T student مورد آزمون قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه حركت درماني در آب باعث افزايش معناداري در فعاليت الكتريكي عضلات پهن مايل داخلي (0/2817=p)، پهن خارجي (0/2681=p) و راست راني (0/831=p) نشد اما باعث افزايش ميانگين فعاليت الكتريكي اين عضلات شد. همچنين نتايج نشان داد كه اين تمرينات باعث كاهش شدت درد در بيماران شده است (0/001=p). نتيجه‌گيري: حركت درماني در آب بر فعاليت الكتريكي عضلات چهار سر راني تاثيري ندارد. ولي مي توان اين روش درماني را به عنوان روشي مؤثر براي كاهش شدت درد  بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو تجويز نمود.

Purpose: Osteoarthritis is one of the biggest problems of the elderly population which may lead to disability and health problems and has socioeconomical consequences. Therefore, a therapeutic method that can help these people and reduce the complications of this disease has great importance. The aim of this study was to investigate the effect of aquatic exercise therapy on the quadriceps muscle electromyography and pain management in women with knee osteoarthritis. Methods: Thirty elderly women with knee osteoarthritis were selected and then divided into two groups by simple random sling, experimental (age: 58.73±4.78) and control (age: 56.93±5.43). It should be noted that the average age of the experimental and control groups was not significant (P=0.344, t=0.963). The experimental group did aquatic exercise therapy for a period of 20 sessions with a frequency of five sessions per week, and each session lasted for 6045 minutes. Before and after the intervention, the electrical activity of the quadriceps muscles using surface electromyography biovision made in Switzerland and pain using a visual pain scale (Visual analog scale) were measured. Data were analyzed by paired and independent sle ttest at a significance level of p≤0.05. Results: Although aquatic exercise therapy did not have a statistical significance on electrical activity of the vastus medialis oblique (p=0.711), vastuslateralis (p=0.494) and rectus femoris muscles (p=0.831), however, it increases the mean of the electrical activity of the muscles. Results also showed this training reduce pain in patients (p=0.001). Conclusion: Aquatic exercise therapy had no desired effect on quadriceps muscle electromyography. However, this trial has a desirable effect on reducing pain in women with knee osteoarthritis.