مقايسه سه شيوه مختلف تمرين موازي بر سطوح پلاسمايي كمرين، مقاومت به انسولين و عملكرد جسماني زنان سالمند

The Comparison of Three Different Concurrent Training on Chemerin Plasma Levels, Insulin Resistance and Physical Performance in Elderly Women

مقدمه: تمرين تركيبي به علت اختصاصي بودن اثرات تمرين، براي عملكرد بدني مطلوب و سلامتي در افراد سالمند توصيه شده است. هدف پژوهش حاضر مقايسه سه شيوه مختلف تمرين موازي بر سطح پلاسمايي كمرين، مقاومت به انسولين و عملكرد جسماني زنان سالمند بود.مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي بود كه در آن 40 زن سالمند به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفي به 4 گروه، تمرين مقاومتي- استقامتي (10 نفر)، تمرين استقامتي- مقاومتي (9 نفر)، تمرين اينتروال (12 نفر) و كنترل (9 نفر) تقسيم شدند. آزمودني‌هاي گروه تجربي 8 هفته و هر هفته سه جلسه تمرين داشتند. از آزمون t و واريانس يك طرفه جهت مقايسه ميانگين متغيرها استفاده گرديد.نتايج: نتايج نشان داد كه در گروه‌هاي تجربي پس از هشت هفته تمرين مقادير كمرين (300/0=P)، انسولين (72/0=P)، گلوكز ناشتا (09/0=P)، مقاومت به انسولين (69/0=P)، درصد چربي (08/0=P) و WHR (55/0=P) تغيير معني‌دار پيدا نكرد. اما كاهش معني‌دار در وزن (017/0=P) و BMI (023/0=P) مشاهده شد.نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين مطالعه به‌نظر مي‌رسد آرايش و ترتيب تمرين تركيبي سازگاري‌هاي متابوليكي و كمرين را تحت تأثير قرار نمي‌دهد اما هر سه نوع تمرين مي‌توانند منجر به تغييرات متفاوتي نسبت‌به قبل از دوره تمرين شوند.

Introduction: combined training exercise is recommended for the elderly due to the specificity of its effect for good health and physical function. The purpose of this study was to investigate three different methods of concurrent training on plasma levels of chemerin, insulin resistance and physical performance in elderly women.Methods: This was a semi-experimental study in which 40 inactive healthy elderly women were selected by purposive sling and randomly placed into four groups: strength + endurance (n=10), endurance + strength (n=9), alternative concurrent training (n=12) and control (n=9) groups. The data analysed with t-test and one-way ANOVA.Results: Results showed that the experimental group after 8 weeks Chemerin levels (P=0.3), insulin (P=0.72), fasting glucose (P=0.09), insulin resistance (P=0.69), %Fat (P=0.08) and WHR (P=0.55) showed no significant changes. However, a significant reduction observed in weight (P=0.017) and BMI (P=0.023).Conclusion: According to the results of this study, order of concurrent training do not affect chemerin and metabolic adaptation, but all three methods of concurrent training could lead to different changes compared to prior of performed training.