طرح‌هاي انتظامي، راهبردي براي افزايش رضايتمندي مردم (مورد مطالعه: طرح انضباط اجتماعي در منطقه3 تهران)

زمينه و هدف: فرماندهي انتظامي تهران بزرگ طي سال‌هاي اخير مبادرت به اجراي طرح انضباط اجتماعي در چند منطقه از شهر تهران از جمله منطقه سه نموده است. از آنجايي‌كه برخي منتقدين، اثربخشي اجراي طرح را مورد سؤال قرار داده و از طرفي اثربخشي اجراي طرح و رضايتمندي مردم، از نحوه‌ اجراي آن براي سياست‌گذاران و مجريان طرح اهميت زيادي دارد، لذا اين تحقيق با هدف سنجش اثربخشي طرح انضباط اجتماعي و بررسي رابطه اجراي طرح با رضايتمندي مردم صورت گرفته است. روش‌شناسي: روش تحقيق حاضر از نظر داده‌ها، كمّي و از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت، مطالعه‌ همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را ساكنان منطقه 3 شهرداري تهران شامل 240000 هزار نفر جمعيت بالاي 18 سال تشكيل مي‌دهند كه با استفاده از فرمول تعيين حجم نمونه تعداد 165 نفر از طيف‌هاي مختلف جمعيتي انتخاب شدند. ابزار سنجش پژوهش حاضر پرسش‌نامه 28 سؤالي محقق‌ساخته تشكيل مي‌دهد. اعتبار ابزار به وسيله‌ آلفاي كرونباخ محاسبه و مقدار آن 83/. و روايي آن توسط روايي صوري تأييد شده است. داده‌هاي حاضر به وسيله‌ آزمون‌هاي آماري موسوم به همبستگي اسپيرمن و t تك‌نمونه‌اي در بسته‌ نرم‌افزاري spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته‌ها و نتايج: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه از نظر جامعه‌ نمونه، اجراي طرح انضباط اجتماعي در ابعاد سه گانه شامل ابعاد ترافيكي، افزايش امنيت و نظم اجتماعي اثربخشي لازم را داشته است و مردم نيز از نحوه‌ اجراي طرح رضايت دارند. در نتيجه، تعميم اجراي طرح، با تقويت نقاط قوت و رفع نقاط ضعف و ملحوظ نظر قراردادن پيشنهادها و انتقادهايي پاسخ‌دهندگان امكان‌پذير است.