اثر دو نوع قارچ ميكوريز آربوسكولار بر برخي خصوصيات هيدروليكي و جذب عناصر در يك خاك قليايي زير كشت جو بهاره در شرايط گلخانه اي

به منظور بررسي تاثير همزيستي ميكوريزي بر برخي ويژگي هاي هيدروليكي خاك و جذب عناصر توسط گياه جو بهاره، آزمايشي گلخانه-اي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار و با استفاده از دو گونه قارچ ميكوريزي شامل گلوموس اينتراراديسز (GI) و گلوموس اتونيكاتوم (GE) و شاهد (بدون قارچ) در يك خاك قليايي درشت بافت انجام گرفت. نتايج نشان داد كه قارچ هاي GE و GI به ترتيب باعث افزايش معني دار (01/0 >P) رطوبت ظرفيت مزرعه (FC) به ميزان 7/24 و 6/12 درصد، رطوبت نقطه پژمردگي دائم (PWP) به ميزان 1/20 و 1/11 درصد، آب قابل استفاده (AWC) به ميزان 1/27 و 3/13 درصد، منافذ ميكرو به ميزان 1/14 و 5 درصد و منافذ مزو به ميزان 8/27 و 8/20 درصد و كاهش منافذ ماكرو به ميزان 3/17 و 5/9 درصد و هدايت هيدروليكي اشباع به ميزان 2/88 و 8/68 درصد نسبت به شاهد گرديدند. همچنين، قارچ هاي GE و GI به ترتيب باعث افزايش معني دار (01/0 >P) مقدار جذب فسفر در دانه جو به ميزان 1/44 و 3/20 درصد و در ساقه به ميزان 181 و 6/50 درصد و مقدار جذب پتاسيم در دانه 8/290 و 9/167 درصد نسبت به شاهد گرديدند. از اين آزمايش مي توان نتيجه گرفت كه همزيستي ميكوريزي به عنوان يك روش بيولوژيك و پايدار باعث ارتقاي كيفيت هيدروليكي و شيميايي در خاك قليايي درشت بافت گرديد.