اثر فسفر و پوست سبز پسته بر رشد و غلظت برخي عناصر نهال هاي پسته (Pistacia vera L.)

به منظور بررسي اثر فسفر و پوست سبز پسته (فرآوري نشده و خشك) بر رشد و تركيب شيميايي نهال هاي پسته (Pistacia vera L.)، رقم بادامي زرند، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار انجام شد. تيمارها در اين آزمايش شامل سه سطح فسفر (صفر، 50 و 100 ميلي گرم در كيلوگرم خاك) و سه سطح پوست سبز پسته (صفر، 3 و 6 درصد وزني) بود. نتايج نشان داد كه در سطح صفر فسفر، مصرف 3% پوست سبز پسته، وزن خشك اندام هوايي و ريشه، تعداد برگ و سطح برگ نهال هاي پسته را افزايش داد، در صورتي كه در سطح 6%، اين پارامترها نسبت به شاهد (خاك بدون تيمار فسفر و پوست سبز پسته) كاهش معني داري نشان دادند. همچنين، در شرايط عدم مصرف فسفر، كاربرد 3 و 6 درصد پوست سبز پسته موجب افزايش غلظت فسفر، سديم، روي، آهن و مس در ريشه و اندام هوايي نهال هاي پسته گرديد. در سطح صفر پوست سبز پسته، كاربرد 50 و 100 ميلي گرم فسفر در كيلوگرم خاك باعث افزايش وزن خشك اندام هوايي و ريشه، تعداد برگ و سطح برگ نهال هاي پسته گرديد. اما غلظت عناصر ريشه و اندام هوايي، بجز فسفر، با افزودن فسفر كاهش يافت. مناسب ترين پاسخ نهال هاي پسته در خصوص وزن خشك اندام هوايي و ريشه، تعداد برگ و سطح برگ نهال ها در كاربرد توام 3% پوست سبز پسته و 50 ميلي گرم فسفر در كيلوگرم خاك مشاهده گرديد. به طور كلي، نتايج اين پژوهش نشان داد كه كاربرد 50 ميلي گرم فسفر در كيلوگرم خاك نسبت به 100 ميلي گرم در كيلوگرم، اثرهاي مناسب تري را بر رشد و تركيب شيميايي نهال هاي پسته دارد. مصرف 3% پوست سبز پسته همراه با 50 ميلي گرم فسفر در كيلوگرم خاك سبب بهبود رشد نهال هاي پسته مي­شود.