بررسي عوامل درون سازماني موثر بر پذيرش فناوري هاي نوين در سازمان نيروي انتظامي

با گسترش پرشتاب فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباطي جديد، جهاني شدن و رقابت، سازمان ها احساس فشار مي كنند تا فناوري هاي جديد را حتي با درك محدود از كاربردها، پياده سازي و هزينه هاي آن به كار گيرند. اما مسلم است كه عوامل انساني، نقش كليدي در پذيرش فناوري هاي جديد ايفا مي كنند و با بي توجهي به واكنش افراد سازمان نسبت به پياده سازي فناوري هاي جديد، تلاش هاي متصديان و مجريان، ثمري نخواهد داشت. هدف اصلي اين پژوهش، شناسايي عوامل درون سازماني موثر بر پذيرش فناوري هاي جديد در سازمان نيروي انتظامي است. اين پژوهش، از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش گردآوري داده ها، توصيفي از نوع پيمايشي و ابزار گردآوري داده ها در اين تحقيق، پرسش نامه است. جامعه آماري تحقيق را دانشجويان ورودي كارشناسي ارشد دانشگاه علوم انتظامي طي سال هاي 87 تا 89 تشكيل مي دهند كه از بين آ نها 136 نفر به روش نمونه گيري طبقه اي متناسب، به عنوان نمونه انتخاب و مورد پرسش قرار گرفته اند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه عوامل درك كاركنان از سودمندي فناوري اطلاعات، حمايت سازماني، موانع سازماني، سهولت كاربرد، وسعت كاربرد و مشاركت كاربران، بر پذيرش فناوري هاي جديد در سازمان نيروي انتظامي اثرگذار است. موثرترين عامل نيز وسعت كاربرد شناخته شد.