بررسي فقهي نگاه به نامحرم به قصد ازدواج و حكمت آن

مساله نگاه به نامحرم به قصد ازدواج، از موضوع حرمت نگاه به نامحرم استثنا شده است. با توجه به اهميت مقدمي نگاه در تشكيل خانواده، هدف از انجام اين تحقيق بررسي حدود شرعي نگاه به نامحرم به قصد ازدواج، حكمت آن و موارد ابهام اين موضوع است. همچنين به اين سوالات پاسخ داده شده است: حدود نگاه مجاز، چقدر است؟ آيا جواز نگاه مشروط به اين است كه خواستگار، تحقيقات مقدماتي را انجام داده و دختر را از نظر ساير ابعاد پسنديده باشد، يا اينكه شرعا مي تواند پيش از انجام تحقيقات به او نگاه كند؟ آيا در صورت داشتن قصد ازدواج، اجازه نگاه به زنان متعدد جهت انتخاب گزينه دلخواه را دارد؟ و ديگر آنكه حكمت جواز نگاه به نامحرم به قصد نكاح چيست؟ در اين پژوهش كه به روش توصيفي - تحليلي انجام شده است، اين نتيجه حاصل شد كه خواستگار بعد از انتخاب زن از ساير جهات، به قصد ازدواج، مجاز به نگاه به وجه و كفين، مو و محاسن و حتي اندام زن از روي لباس است و مطلق قصد ازدواج، كافي در جواز نگاه به زنان متعدد نخواهد بود؛ ضمن آنكه حكمت جواز نگاه، جلوگيري از اضرار به مرد در پرداخت مهريه توسط او و اقدام به ازدواج دو طرف از روي آگاهي كافي در راستاي تشكيل خانواده اي استوار بر پايه علاقه و محبت است.