پيامدهاي رشد اقتصادي و نظامي چين بر اتحاد دوجانبه آمريكا – ژاپن

اتحاد امنيتي دوجانبه ژاپن و آمريكا كه پس از پايان جنگ جهاني دوم شكل گرفت، در عصر جنگ سرد، در رويارويي دو دولت با فشارهاي ژيوپوليتيكي شوروي و متحدين منطقه اي‌اش در حوزه پاسيفيك نقشي حياتي بازي كرد. اين اتحاد مولفه اي مهم از نظم منطقه اي تحت رهبري آمريكا در پاسيفيك بوده است. پس از پايان جنگ سرد، رشد اقتصادي و نظامي چين، به مثابه قوي ترين محرك تاثيرگذار بر منافع امنيتي مشترك دو دولت در حوزه شرقي پاسيفيك به نگراني اصلي مشترك دو دولت تبديل شده است. در سال‌هاي اخير مواضع سرسختانه تر چين در مناقشات درياي شرقي، كه با رشد چشمگير اقتصادي و قابليت هاي فزاينده نظامي اش حمايت مي شود، بر شدت نگراني هاي منطقه اي از نيات و مقاصد پكن افزوده و بر پيوندهاي امنيتي دولت ها در منطقه اثر گذاشته است. اين مقاله از چشم‌انداز نظريه موازنه تهديد به تبيين تاثير روند مدرنيزاسيون نظامي چين، كه خود نشات‌گرفته از رشد اقتصادي اش مي باشد، بر اتحاد ژاپن و آمريكا پرداخته است. در اين راستا، شكل‌گيري و تداوم اين اتحاد بررسي شده و سپس روند مدرنيزاسيون نظامي چين به مثابه متغيّرِ مستقل تجزيه و تحليل شده و سپس پيامدهاي آن براي منافع مشترك ژاپن و آمريكا در حوزه شرق پاسيفيك بررسي و واكنش مشترك دو دولت در شكل بازبيني و گسترش اتحاد دفاعي دوجانبه‌شان مورد بررسي قرار گرفته است.