تأثير درمان ناميدن بدون خطا بر اختلال ناميدن يك سالمند زبان‌پريش

The Effect of Errorless Naming Treatment on Anomia in an Elderly Patient with Aphasia

اهداف آسیب نامیدن یكی از رایج‌ترین مشكلاتی است كه افراد زبان‌پریش و درمانگران با آن درگیرند. با توجه به تأثیر مخرب آنومی بر كارآیی ارتباطی بیماران، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان نامیدن بدون خطا بر توانایی نامیدن در یك بیمار زبان‌پریش صورت پذیرفت. مواد و روش ها آزمودنی به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شد. این پژوهش مداخله‌ای تك‌آزمودنی با طرح خط پایه- درمان- خط پایه، روی خانمی 69 ساله كه به زبان‌پریشی بروكا با شدت متوسط و خطاهای واجی مبتلا بود، انجام شد. شركت‌كننده باسواد، راست دست و فارسی‌زبان بود و مشكلات حركتی شدید و نقایص درك شنیداری قابل توجهی نداشت. بیمار به‌مدت 10 جلسه با روش نامیدن بدون خطا از طریق قرارداد درمانی رایمر و همكاران (2012) تحت درمان قرار گرفت. در این روش به بیمار فرصت‌های متعددی برای تمرین نام صحیح تصویر از طریق تكرار و خواندن شفاهی داده شد، در‌حالی‌كه از بروز خطا حین آموزش اجتناب می‌شد. یافته ها در این بیمار اندازه اثر در تكلیف نامیدن در مواجهه پس از ارائه مداخله به‌ترتیب برای كلمات آموزشی و كنترل 42/5 و 38/2 به‌دست آمد. شیب تغییرات درصد پاسخ‌های صحیح به‌ترتیب برای كلمات آموزشی و كنترل 6/7 و15/4 بود. پیشرفت در نامیدن كلمات آموزشی و كنترل كه یك هفته بعد بررسی گردید، همچنان در سطح بالاتر از خط پایه حفظ شد. همچنین در نمرات آزمون‌های زبان‌پریشی و نامیدن پس از درمان پیشرفت دیده شد.  نتیجه گیری بر اثر درمان نامیدن بدون خطا در این پژوهش،  بیمار در  نامیدن اسامی مجموعه آموزشی پیشرفت معناداری نشان داد، اما تعمیم بهبودی به كلمات كنترل چشم‌گیر نبود. می‌توان این یافته‌ها را این‌گونه تعبیر كرد كه ممكن است این روش به‌عنوان یك قرارداد درمانی در دیگر بیماران زبان‌پریش فارسی‌زبان دارای آنومی نیز مفید باشد

Objectives Anomia is one of the most common problems that aphasic patients and therapists are involved with it. Because of the disruptive effect of anomia on communicative efficiency of aphasic patients, this study aimed at examining the effect of errorless naming treatment on naming ability in an aphasic patient. Methods & Materials The subject was selected using purposeful sampling method. This interventional single-subject study with ABA design was implemented on a 69-year-old woman with moderate Broca’s aphasia and phonological errors. The participant was a literate, right-handed Persian speaking patient with neither severe motor speech disorder nor significant auditory comprehension deficits. The patient underwent 10 sessions of treatment using errorless naming treatment protocol (Raymer et al., 2012). Based on this method, the patient was given multiple opportunities to rehearse the correct name of a picture supported by repetition and oral reading, while avoiding production of errors during training. Results The effect size in confrontational naming task after intervention in this patient for trained and control words were 5.42 and 2.38, respectively. The linear trend line of correct responses percentage of trained and control words were 7.6 and 4.15, respectively. Improvements in the trained and control word sets remained at a higher level than baseline, one week later. Also improvements in Persian WAB and naming tests were noticed in posttreatment period. Conclusion As a result of errorless naming treatment in the current study, the patient showed significant improvements in naming of trained words but generalization was not noticeable for control words. Based on this finding, this method might be useful as a therapeutic protocol in Persian speaking aphasic patients with anomia.