ارتباط سبك زندگي و سلامت عمومي سالمندان شهر تهران

Relationship between Lifestyle and General Health among Elderly People in Tehran

اهداف ارتقای بهداشت و تأمین سلامت سالمندان جامعه -كه در سال‌های آتی بخش بزرگی از جمعیت را به خود اختصاص خواهند داد-، از اركان مهم پیشرفت جوامع است. شواهد موجود نشان می‌دهد بالغ بر 53% مرگ‌ومیر افراد، با سبك زندگی آنها ارتباط دارد. اهمیت سبك زندگی و عوامل مرتبط با آن، محققان را برآن داشت كه به بررسی سبك زندگی و سلامت بپردازند. هدف كلی این مطالعه تعیین ارتباط سبك زندگی با سلامت عمومی سالمندان شهر تهران بود.  مواد و روش ها این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بود و جامعه آماری آن را كلیه سالمندان شهر تهران كه فاقد هرگونه مشكلات شناختی بودند، تشكیل می‌دادند. تعداد نمونه 400 نفر سالمند بالای 60 سال بودند كه از 5 محدوده تهران (شمال، جنوب، مركز، شرق و غرب) به‌صورت تصادفی-خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه مشتمل بر سه بخش دموگرافیك، سبك زندگی سالمندان در ابعاد (ورزش، تغذیه، روابط بین فردی و اجتماعی، پیشگیری و مدیریت استرس) و سلامت عمومی  28-GHQ موردی بود كه از طریق مصاحبه تكمیل گردید.  یافته ها یافته‌های پژوهش نشان داد كه سبك زندگی 95% سالمندان تهران در حد متوسط قرار دارد و نتایج تحلیل با رگرسیون چندگانه نشان داد كه سبك زندگی و حیطه‌های آن با سلامت عمومی و زیرمقیاس‌های آن رابطه‌ای معنادار (01/0>P) و نمره سبك زندگی نیز با نمره سلامت عمومی، رابطه معنادار معكوس در حد متوسط داشت (4/0-=r). نتیجه گیری با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر رابطه بین سلامت عمومی و سبك زندگی، توصیه می‌شود سیستم‌های بهداشتی و مسئولین امر، برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری برای ارتقای سبك زندگی و سلامت روانی سالمندان انجام دهند. اگرچه نتایج مطالعه نشان داد كه  در سالمندان فقط 40 درصد از تغییرات سلامت عمومی تحت‌تأثیر سبك زندگی قراردارد كه  این بدان معنی است كه سلامت عمومی با متغیرهای دیگری غیر از سبك زندگی نیز در ارتباط است. 

Objectives In future decade, the number of elder people is projected to increase and health promotion of this age group will be insufficient in the coming years. Recent geriatric research show, the elder mortality rate will increase with advancing age and inversely related to their life style status. In this descriptive study, we examined the relationship between elder life style and their general health status. Methods & Materials We studied four hundred elder participants in five region of Tehran capital city with applying randomized multistage sampling of these geographical clusters in a cross-sectional research design. In this study, data was gathered by life style and general health questionnaires. The Life style questionnaire includes physical activity, nutrition, interpersonal, social, stress prevention and management subscales and general health was measured with 28 item General Health (GHQ) questionnaire. Results According to the finding of this study, majority (95%) of Tehran elder population had a moderate lifestyle ranking and the results of multiple regression analysis show that there was a significant relationship between lifestyle dimensions and general health subscales. In this regard, we enface with a inverse significant relationship (P<0.01) between lifestyle and general health scores (r=-0.4). Conclusion Moderate lifestyle ranking of elder in the region of study and especial demands of this growing population needs to further investigated and applying various strategies for promoting lifestyle changes, health and better elder quality of life.