مضامين ديني شينتو و تأثير آن بر معماري ايزدكد ههاي ژاپن

دين شينتو از روزگاران بسيار قديم دين بومي مردم ژاپن بوده و از نظر قدمت، يكي از اديان كهنسال جهان بوده است كه مبدأ و پيدايش آن به درستي مشخص نم يباشد. اين دين در ميان اديان عالم، به جهت نقشي كه در شكل دادن ثبات ملي پيروان خود از نظر سياسي داشته است، منحصر به فرد است. در آن هنگام كه در ژاپن ضرورت برپايي قدرتي در برابر ساير اديان وارداتي مطرح گرديد، دين شينتو اهميت ملي پيدا كرد. هرچند جاذبه ساير اديان چون بودا به دليل داشتن اصول و دستورالعمل ها در اين سرزمين قوي بوده است، اما حكمرانان و افراد بانفوذ جامعه، در مواقع اضطراري و نيز هنگام به خطر افتادن مليت، شينتو را مطابق علايق رهروانشان و متأثر از اديان موفق، آراسته و عرضه داشته اند. اما به هر حال،حس وطن پرستي و ملي گرايي ژاپن باعث گرديد تا هنرها و به ويژه معماري، خصوصيات منحصر به فرد خود را خصوصاً در زمينه عبادتگاه حفظ نمايد و با وجود تغييرات اجتناب ناپذير، هويت خود را از دست ندهد. چنانچه در معماري معاصر نيز پيشگاماني در سطح بين المللي كارهايي ماندگار، موافق با هويت و مفاهيم مذهبي و سنتي ملي ارائه مي نمايند. با توجه به شيوه استفاده از مفاهيم آييني شينتو در هنرها و بخصوص معماري، اين مقاله با مطالعه نمونه هايي از معابد، كه بيانگر حضور فيزيكي آموزه هاي شينتوئيسم است، اثرات آن را در نمونه هاي معماري ديني متأثر از اين تفكر اعتقادي بررسي كرده است. هدف از اين مقاله ارائه مشتركات و مضامين پايدار ديني است كه معماري ژاپن از گذشته تا اكنون بدان متوصل بوده است. روش مورد استفاده در اين نوشتار، توصيفي - تحليلي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات، كتابخانه اي و مرور متون و اسناد تاريخي بوده است.