رابطه مهارت ارتباطي مديران با انگيزش كاركنان در بيمارستان مدرس تهران

Relationship Between Managers Communication Skill and Staff Motivation in Modarres Hospital of Tehran

زمینه و هدف:مدتهاست كه مساله مهارتهای ارتباطی مدیران و انگیزش كاركنان در بیمارستانهای كشور مطرح بوده است. پژوهش حاضر، تعیین رابطه مهارتهای ارتباطی مدیران با انگیزش كاركنان برای شناسایی وضعیت موجود و ارائه راهكارهایی مناسب به منظور ارتقاء سطح انگیزش كاركنان در بیمارستان مدرس تهران بود. مواد و روشها :پژوهش حاضر به روش توصیفی–همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش 66نفر بود كه 11نفر مدیران ارشد و میانی و 55نفر كاركنان زیر مجموعه‌ آنها بودند كه به روش خوشه‌ای در بخش‌های درمانی و اداری تعیین گردید.ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای3 بخشی می‌باشد.بخش اول اطلاعات دموگرافیك، بخش دوم مهارتهای ارتباطی و بخش سوم انگیزش را سنجید. برای سنجش مهارت ارتباطی مدیران از پرسشنامه اردشیرزاده(1384)برای انگیزش كاركنان از پرسشنامه مخبری(1387)استفاده گردید. به منظور تحلیل داده‌ها از نرم افزار spss، شاخصهای آماری، فراوانی مطلق و نسبی، میانگین و انحراف معیار و از آزمونهای ناپارامتریك‌، ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها:میانگین ابعاد سه گانه مهارت ارتباطی مدیران از بیشترین به كمترین عبارت بود از بعد مهارت غیر كلامی (57/0± 57/3)بعد مهارت ارتباطی زمینه‌ای(62/0±24/3)بعد مهارت ارتباطی كلامی (88/0±23/3) بود. نمره میانگین انگیزش كاركنان(55/0±57/2)بود.همچنین یافته‌های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد فقط بین بعد مهارت ارتباطی زمینه‌ای وانگیزش كاركنان باضریب‌ همبستگی 25/0r= و 0.042p-value= رابطه مثبت ومعنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: از آنجا كه رابطه معنی دار بین بعد زمینه‌ای مهارت ارتباطی مدیران(همدلی، گوش دادن موثر، خود شكوفایی) و انگیزش كاركنان وجوددارد گسترش این بعد با برنامه‌های آموزشی می‌تواند باعث بالارفتن انگیزش در كاركنان شود.

Background:  It  is  a  long  time  that  the  matter  of  manager`s  Communication  skills  and  staff motivation  have  come  up  in  Iranian  hospitals.  This  study  determined  the  relationship  between manager`s communication skills and staff motivation to identify the present situation and provide managers with appropriate strategies to enhance the motivation level of employees in the Modares hospital. Materials and Methods: This study was conducted using a descriptive-correlative method. The statistical society consisted of 66 individuals including 11 top and mid-level managers and 55 of their affiliated staff which were selected using a clustered model from the medical and administration sections. Data were collected using a 3- part questionnaire. Demographic data were measured in the first part while communication skills and motivation were measured in the second and third parts separately. Manager`s communication skills were measured using the Ardeshirzadeh(2005) questionnaire while Mokhbery questionnaire (2008) was used to measure staff motivation.The data were analyzed by the SPSS software using statistical indicators, relative frequency, mean and standard deviation, nonparametric tests and Pearson correlation factor. Results: The average of the three dimensions of manager`s communication skills were (3.57± 0.57) for non-verbal skills, (3.24 ± 0.62) for the underlying communication skills and (3.23 ± 0.88) for verbal communication skills in a descending order while the average score of staff motivation was (2.57 ± 055). Meanwhile results from the Pearson correlation factor showed that there is only a significant positive relationship between the underlying communication skills and staff motivation with the correlation coefficient of r=0.25 and p-value = 0.042. Conclusion: Since there is a significant relationship between the underlying management communication skills (empathy, effective listening and self-efflorescence) and staff motivation, improving this dimension can increase the motivation of employees.