تأثير انگيختگي ناشي از حضور تماشاگر بر ادراك عمق و حافظۀ فضايي دانشجويان دختر ورزشكار

The Effect of Spectator – induced Arousal on Depth Perception and Spatial Memory in Female Student Athletes

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انگیختگی ناشی از حضور تماشاگر بر ادراك عمق و حافظۀ فضایی دانشجویان دختر ورزشكار می‌باشد. جامعۀ آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان دختر دانشكدۀ تربیت‌بدنی دانشگاه تهران تشكیل دادند كه از‌این‌میان، 30 نفر (با میانگین سنی 38/1±47/20 سال) به‌صورت داوطلبانه در پژوهش شركت نمودند. شایان‌ذكر است كه پژوهش حاضر به روش نیمه‌تجربی انجام شد. ابتدا از تمامی آزمودنی‌ها پیش‌آزمون ادراك عمق (آزمون‌گر الكتریكی ادراك عمق) و حافظۀ فضایی (با استفاده از دستگاه حركت خطی) به عمل آمد. سپس، آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه كنترل (بدون حضور تماشاگر) (15 نفر) و تجربی (با حضور تماشاگر هم‌جنس) (15 نفر) تقسیم شدند. قابل‌ذكر است كه شاخص ضربان قلب برای سنجش سطح انگیختگی آزمودنی‌ها مورداستفاده قرار گرفت. همچنین، پس از اعمال مداخلۀ مربوط به گروه تجربی، از شركت‌كننده‌ها پس‌آزمون به عمل آمد. نتایج تحلیل كوواریانس در ادراك عمق نشان می‌دهد كه بین ادراك عمق دو گروه تجربی و كنترل تفاوت معناداری وجود دارد (P=0.001). به‌عبارت‌دیگر، افزایش سطح انگیختگی (حضور تماشاگر هم‌جنس) موجب افزایش خطای ادراك عمق آزمودنی‌ها شده است. تحلیل كوواریانس در حافظۀ فضایی نیز بیانگر این است كه گرچه محیط انگیزشی سبب افزایش خطای حافظۀ فضایی شده است، اما بین انگیختگی ناشی از حضور تماشاگر و حافظۀ فضایی دانشجویان دختر ورزشكار در گروه تجربی و كنترل تفاوت معناداری وجود ندارد (p=0.1)؛ لذا، پیشنهاد می‌شود با توجه به تضعیف ادراك عمق از طریق افزایش میزان انگیختگی، ورزشكاران از راهبردهای مؤثر و مناسب كنترل میزان انگیختگی بهره‌مند گردند. 

The purpose of the present research was to investigate the effect of spectator-induced arousal on depth perception and spatial memory in female student athletes. The population of the present study included all female students of physical education faculty of Tehran University. Thirty university students (Mean age=20.47 ± 1.38 y) volunteered to participate in the experiment. The method of the present study was semi experimental. First, depth perception (Pulsimeter, Electric Depth Perception Tester) and spatial memory (linear movement apparatus) were evaluated; then, they were divided randomly into two groups, including a control group without spectator presence (n=15) and an experimental group with spectator presence (15 people). The heart rate was used for measurement of arousal. The post-test was done for all participants after intervention. The results of covariance analysis in depth perception showed that spectator-induced arousal had significant effect on DP (P=0.001). In conclusion, the results indicated that high motivation (spectator presence) negatively affects DP, resulting in overestimation. Covariance analysis in spatial memory showed that although motivational climate (spectator) increased errors of spatial memory, there was no significant difference between spectator-induced arousal and spatial memory in the experimental and control groups (P=0.1). Thus, given the compromising effect of increased arousal level on depth perception, athletes are encouraged to use effective strategies for appropriate control of arousal levels