ارزيابي ريسك سرطانزايي و نسبت خطر غير‌سرطانزايي كروم درآب‌هاي آشاميدني بطري شده در ايران

Assessment of Carcinogenic Risk and Non-Carcinogenic Hazard Quotient of Chromium in Bottled Drinking Waters in Iran

زمینه و هدف: مواجهه انسان با مواد شیمیایی مانند فلزات سنگین می‌تواند از طریق مصرف آب آشامیدنی صورت گیرد. كروم به دلیل نقش در بروز اثرات سرطانزایی و غیر‌سرطانزایی در انسان اهمیت دارد. در این مطالعه ریسك سرطانزایی و خطر غیرسرطانزایی كروم ناشی از مصرف آب‌های بطری شده توزیع شده در سراسر كشور، مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: میزان نسبت خطر (HQ) و ریسك مازاد سرطان (ELCR) محاسبه گردید. مقادیر HQ و ELCR بر مبنای متغیرهای ورودی شامل غلظت آلاینده، میزان سرانه مصرف آب، وزن بدن، دز مرجع، ضریب در‌دسترسی زیستی و ضریب منبع آلودگی، با استفاده از تكنیك Monte-Carlo شبیه‌سازی و تعیین گردید. یافته‌ها: میانگین مقدار كروم در آب  برابر µg/L 2/32±4/79 برآورد شد. مقدار نسبت خطر غیر‌سرطانی این فلز در گروه‌های سنی زیر 2 سال، بین 2 تا 6 سال، بین 6 تا 16 سال و بیشتر از 16 سال به ترتیب برابر 0/000354، 0/00292، 0/00236 و 0/00147 و ریسك سرطانزایی به ترتیب 11-10×4/04، 10-10×5/99،  10-10×8/61 و  9-10×2/34 تعیین گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به مقادیر غلظت كروم در آب‌های بطری شده در ایران و مقادیر HQ و ELCR برآورد شده، امكان بروز اثرات غیر‌سرطانزایی و احتمال بروز سرطان ناشی از كروم در اثر مصرف آب‌های بطری شده بسیار پایین بوده و حضور این آلاینده در آب‌های بطری شده خطری را متوجه مصرف‌كنندگان در هیچ یك از گروه‌های سنی نمی‌كند.

Background and Objective: Exposure to chemicals such as heavy metals can be occurred through the route of drinking water consumption. Chromium is an important pollutant because of its role in the appearance of carcinogenic and non-carcinogenic health effects in humans. In this study, we studied the carcinogenic risk and non-carcinogenic hazard of chromium due to the consumption of bottled drinking water distributed throughout Iran. Materials and Methods: The Hazard Quotient (HQ) and Excess Lifetime Cancer Risk (ELCR) indices were calculated. Monte-Carlo simulation technique was adopted for simulating  uncertainty in the estimation of HQ and ELCR based on the input variables namely the concentration of pollutant, per capita water consumption, body weight, reference dose, biological availability, and source contribution factors.  Results: The average concentration of chromium in bottled waters determined was 4.79 ± 2.32 µg/L. The amounts of HQ and ELCR  for the age groups of  lower than  2, 2 to 6, 6 to 16 and over 16 years old were 0.000354, 0.00292, 0.00236, 0.00147 and 4.04×10-11, 5.99×10-10, 8.61×10-10 and 2.34×10-9, respectively. Conclusion: In regard to the concentration of chromium in bottled waters in Iran, the incidence probability and the possibility of carcinogenic and non-carcinogenic effects by this pollutant due to the consumption of bottled water are considerably low and there is no health concern for any age groups.