محاسبه كارآيي فني چغندرقند كاران خراسان رضوي با استفاده از تكنيك تحليل پوششي داده‌ها و تحليل مرزي تصادفي

Determination of technical efficiency of sugar beet growers in Khorasan Razavi using data envelopment analysis (DEA) and stochastic frontier analysis (SFA)

چغندرقند يكي از مهمترين محصولات زراعي در استان خراسان رضوي است، كه نقش بسزايي در اقتصاد اين منطقه دارد. لذا بررسي كارايي اين محصول مهم به نظر مي رسد. براي تحليل اطلاعات از دو روش تحليل پوششي داده ها و تحليل مرزي تصادفي استفاده شد. داده هاي مورد نياز از طريق تكميل پرسشنامه در سه شهرستان چناران، نيشابور و قوچان از 190 بهره بردار چغندرقند در سال زراعي 91-1390 جمع آوري شد. نتايج مدل تحليل مرزي تصادفي نشان داد كه، كارايي فني در شهرستان هاي چناران، نيشابور و قوچان به ترتيب 65، 68 و 60 درصد مي باشد. اما نتايج مدل تحليل پوششي داده ها نشان داد، چناران بيشترين كارايي مقياس را با مقدار 76 درصد به خود اختصاص داده است و نتايج مشابه براي نيشابور و قوچان به ترتيب 61 و 58 درصد بدست آمد، لذا نتايج هر دو مدل حاكي از آن است كه پتانسيل زيادي در جهت افزايش و بهبود كارايي در منطقه مورد مطالعه وجود دارد. همچنين 73 تا 79 درصد از مزارع چغندرقند مورد بررسي در حالت بازده صعودي نسبت به مقياس عمل كرده اند. لذا مصرف بيشتر نهاده ها جهت افزايش توليد و درآمد زارعين تصميم مناسبي مي باشد، تا از اين راه افزايش توليد و در نتيجه بهبود و افزايش كارآيي حاصل شود.

Sugar beet is one of the most important crops in Khorasan Razavi, Iran, which plays an important role in the economy of this province. So, it seems to be important to study the efficiency of the crop. To analyze the sugar beet efficiency information, two methods including data envelopment analysis (DEA) and stochastic frontier analysis (SFA) methods were used. Required data were collected from 190 sugar beet growers in Chenaran, Neyshabour and Ghochan cities by filling questionnaire in 201112 growing season. The results of SFA method showed that the technical efficiencies in Chenaran, Neyshabour and Ghochan were 65, 68, and 60%, respectively. However, the results of DEA method showed that the highest technical efficiency (76%) was found in Chenaran followed by Neyshabour (61%) and Ghochan (58%). Therefore, results obtained from the both models indicate that there is a great potential for efficiency improvement in the province. Also, 7379% of sugar beet fields were performing in ascending state. In conclusion, an increase in input consumption is a proper decision to improve both production and farmers’ income which also improves the efficiency.