پديد آورندگان :
مهراني، ساسان نويسنده دانشكده مديريت,گروه حسابداري,دانشگاه تهران,ايران , , مرادي، محمد نويسنده دانشكده مديريت,گروه حسابداري,دانشگاه تهران,تهران,ايران , , اسكندر، هدي نويسنده دانشگاه تهران,تهران,ايران , , هاشمي، مير محمد جواد نويسنده دانشگاه تهران,ايران ,
كليدواژه :
فرضيه منافع شخصي , انعطاف پذيري مالي , فرضيه نظارت فعال , مالكيت نهادي
چكيده فارسي :
مدير ممكن است تصميماتي را در زمينه سياستهاي مالي اتخاذ نمايد كه در تطابق با منافع شخصي خود و نه منافع سهامداران باشد. با توجه به اين عقيده كه حضور سرمايه‌گذاران نهادي به دليل مالكيت آنها و نظارتشان بر مدير ممكن است به تغيير رفتار شركتها (شامل سياستهاي مالي) منجر شود، انتظار مي رود ارتباط معناداري بين مالكيت نهادي و تصميمات مرتبط با انعطاف پذيري مالي شركتها وجود داشته باشد. اين تحقيق به بررسي اين ارتباط از طريق اندازه گيري متغير وابسته از طريق سنجه هاي نقدينگي و اهرمي پرداخته است. در اين تحقيق براي آزمون وجود رابطه بين متغيرها و همچنين معنادار بودن رابطه ارائه شده براي توضيح متغير وابسته، از تحليل رگرسيون استفاده شده است. نمونه تحقيق شامل شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد.
يافته ها حاكي از آن است كه مالكيت نهادي ارتباط مثبت معنادار با اغلب اين سنجه ها دارد. به عبارت ديگر حضور مالكان نهادي در ساختار سرمايه شركتها سبب انعطاف پذيري بيشتري آنها مي گردد. اين يافته با فرضيه نظارت فعال مطابق است. همچنين يافته ها نشان دادند كه هر چه تمركز مالكان نهادي در ساختار سرمايه شركت بيشتر باشد بعبارتي سرمايه بيشتر دست تعداد معدودي مالك نهادي باشد، انعطاف پذيري شركت كم مي شود. اين يافته، فرضيه منافع شخصي مالكان نهادي بزرگ را مورد تاييد قرار مي دهد.
