شناسايي و تفسير رخساره‌هاي رسوبي و دياژنزي از طريق مفهوم رخساره لاگ‌ها، مطالعه موردي از مخزن سروك در يكي از ميادين بزرگ نفتي جنوب غرب ايران

Recognition and interpretation of depositional and diagenetic facies from log facies concept, a case study from the Sarvak reservoir in a giant oil fields, SW Iran

رخساره هاي رسوبي و فرآيندهاي دياژنزي عمدتا توسط مطالعات دقيق پتروگرافي و توصـيف مغزه ها و رخـنمون ها شـناسايي و تفسـير مي شوند. تمركز اين تحقيق، بر شناسايي رخساره هاي رسوبي و دياژنزي از طريق مفهوم رخساره لاگ ها در بخش مخزني سازند سروك در يكي از ميادين بزرگ ناحيه دشت آبادان واقع در جنوب غرب ايران مي باشد. به منظور رسيدن به اين هدف، از يك رويكرد سه مرحله به صورت زير استفاده شده است. ابتدا مطالعه مقاطع نازك ميكروسكوپي و توصيف مغز ه ها به منظور شناسايي فرآيندهاي رسوبي و دياژنزي در يك چاه كليدي با 260 متر مغزه و 760 مقطع نازك ميكروسكوپي صورت گرفته است. آناليز رخساره اي منجر به شناسايي 12 ميكروفاسيس در شش كمربند رخساره اي لاگون، شول، روديست بايوستروم، شيب حوضه و بخش كم عمق و عميق درياي باز گرديد. بر اساس اين نتايج به نظر مي رسد كه توالي مورد مطالعه، در يك پلاتفرم شلف كربناته نهشته شده است. فرآيندهاي دياژنزي شامل ميكرايتي شدن، زيست آشفتگي، تبلور مجدد، سيماني شدن، انحلال، تراكم و شكستگي توالي سازند سروك را پس از نهشته شدن تحت تاثير قرار داده است. در اين مطالعه به منظور مقايسه بهتر توزيع فرآيندهاي دياژنزي و رخساره لاگ ها، رخساره هاي دياژنزي معرفي شده است. سه رخساره دياژنزي منطبق بر توالي هاي با انحلال و سيماني شدن پايين (رخساره 1)، انحلال بالا (رخساره 2) و سيماني شدن بالا (رخساره 3) معرفي گرديده است. سپس پنج رخساره لاگ توسط روش خوشه بندي سلسله مراتبي شناسايي شد. مقايسه نتايج توزيع رخساره لاگ ها با تغييرات رخساره اي و دياژنزي، انطباق بالاي بين ناهمگني هاي زمين شناسي با ويژگي هاي پتروفيزيكي را نشان داد. در نهايت در چاه هاي فاقد مغزه پس از مشخص شدن ارتباط توزيع رخساره لاگ ها با رخساره هاي رسوبي و دياژنزي، اين پارامترهاي مهم زمين شناسي شناسايي شده است. رويكرد مورد استفاده در اين مطالعه در نشان دادن ناهمگني هاي رخساره اي و دياژنزي مخزن سروك در ميدان مورد مطالعه كارآمد مي باشد.

Depositional facies and diagenetic features are usually understood by their detailed petrographic studies and core or outcrop description. This study focuses on identification and interpretation of depositional and diagenetic facies from log facies concept in the Sarvak reservoir of a giant oil fields of the Abadan Plain, SW Iran. In order to achieve this, three step approach is used. Firstly core description and thin section study were carried out to determine sedimentary and diagenetic processes in one studied key well with 265 m core and 760 thinsections. Facies analysis led to the recognition of 12 microfacies representing six facies belts, which are lagoon, shoal, rudist biostrome, slope, proximal and distal open marine. According to the results, it seem that studied interval have been deposited in a carbonate shelf platform. Diagenetic processes include micritization, bioturbation, recrystallization, cementation, dissolution, compaction and fracturing have been affected the Sarvak reservoir after deposition. In this study we introduced diagenetic facies as a method for effective comparison between diagenetic alterations and log facies distribution. Three diagenetic facies were recognized that coincide with intervals with low cementation and dissolution (facies 1), high dissolution (facies 2) and high cementation (facies 3). Secondly, five log facies were identified by hierarchical clustering method. The number of clusters were determined based on dendrogram tree and geological heterogeneity. Comparing the results of log facies distribution with depositional and diagenetic changes, show a good agreement between geological and petrophysical heterogeneity. Finally, identification of depositional facies belts and diagenetic facies after calibration of log facies with this geological properties, were carried out in uncored wells by log facies approach. The presented approach in this study is effective in highlighting main depositional and diagenetic heterogeneity of the Sarvak reservoir in studied field.