اثربخشي بازي درماني والد ـ كودك بر كاهش نشانگان افسردگي كودكان مبتلا به سرطان، كاهش استرس ادراك شده مادران و بهبود رابطه والد- كودك

The Effectiveness of Parent-Child Play Therapy on Decreasing Depression Symptoms in Children with Cancer, Decreasing Perceived Stress on Their Mothers and Improving Parent-Child Relationship

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بازي درماني والد ـ كودك بر كاهش افسردگي كودكان مبتلا به سرطان، استرس ادراك شده مادران آن‌ها و بهبود رابطه والد ـ كودك به انجام رسيد. تعداد 14 كودك، با روش نمونه‌گيري در دسترس از بين مراجعه‌كنندگان به بيمارستان دكتر شيخ مشهد انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه 7 نفره مداخله و كنترل گمارش شدند. مادران در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون به مقياس استرس ادراك شده (PSS) و مقياس ارتباط والد كودك (PCRS) و كودكان به پرسش‌نامه افسردگي كودك (CDI) پاسخ دادند. هر زوج مادر و كودك در گروه آزمايشي 8 جلسه بازي‌درماني والد ـ كودك را به صورت فردي دريافت كردند. داده‌ها با روش تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. افسردگي كودكان گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به طور معناداري كاهش يافت. هم‌چنين رابطه والد كودك در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل به طور معناداري بهبود پيدا كرد، اما در متغير استرس ادراك شده، بين مادران گروه كنترل و آزمايش تفاوت معناداري يافت نشد. بازي درماني والد ـ كودك مي تواند بر كاهش نشانگان افسردگي كودكان مبتلا به سرطان و بهبود رابطه اين كودكان و والدين‌شان موثر باشد، اما اين نوع درمان كاهش محسوسي در استرس ادراك شده مادران ايجاد نمي كند.

Present study, aimed to assess the effect of parent-child play therapy on decreasing depression symptoms in children with cancer, decreasing perceived stress of their mothers and improving the parent-child relationship. A total of 14 children diagnosed with cancer were selected, among the patients of Dr. Sheikh Hospital in the city of Mash-had, and randomly assigned into two groups of intervention and control. Mothers completed the Perceived Stress Scale (PSS) and the Parent-Child Relationship Scale (PCRS), the children completed the Child Depression Inventory (CDI), both in pre-test and post-test. Eight sessions of parent-child play therapy were administered separately for every pair of mother-child from intervention group. Data were analyzed by using analysis of covariance. Compared to the control group, CDI scores of intervention group reduced significantly from pre to post test. Also scores of PCRS increased significantly for the intervention group. PSS Scores of intervention groups was not significantly different from control group. As a result, parent-child play therapy can be effective in reducing depression symptoms of children with cancer, and improving the parent-child relationship; while, it was not effective for reducing mothersʹ level of perceived stress.