بررسي كشش سطحي و انرژي برهمكنش بين مايع يوني و الكل‌هاي بلند زنجيره دردماهاي مختلف

در اين تحقيق، خواص سطحي مخلوط هاي دو جزئي از الكل هاي(بوتانول، پنتانول و هگزانول) با مايع يوني(1 بوتيل 3 متيل ايميدازوليوم تيوسيانات) با استفاده از داده هاي كشش سطحي در محدوده دمايي 338 298 كلوين محاسبه شد. كشش سطحي و انحراف كشش سطحي از حالت ايده آل سيستم هاي بالا در محدوده كسر مولي كامل اجزاء با استفاده از مدل هاي تجربي و ترموديناميكي مورد ارزيابي قرار گرفت. با استفاده از مدل هاي فو و همكاران (FLW)، لي و همكاران (LWW) و مايرز اسكات (MS) كشش سطحي و انحراف كشش سطحي از حالت ايده آل مورد برازش قرار گرفت ميانگين خطاي بدست آمده از مقايسه داده هاي تجربي با نتايج حاصل از مدلهاي تئوري براي 15 سيستم دوتايي(3 سيستم در 5 دما) كمتر از 3% است و مدل MS با ميانگين كمترين انحراف استاندارد بهترين نتيجه را ارائه نمود. در بخش ديگري از كار با استفاده از ضرايب تنظيم پذير مدل LWW انرژي برهمكنش بين الكل با مايع يوني(U12) محاسبه شد. نتايج نشان مي دهد كه مقدار U12 در يك دماي ثابت با افزايش طول زنجيره هيدروكربني الكل(از بوتانول تا هگزانول) كاهش مي يابد يا بعبارت ديگر برهمكنش بين الكل و مايع يوني در الكل هاي بلند زنجيره ضعيف تر است. نتايج حاصله از اين مطالعه اطلاعات مفيدي در مورد برهمكنش بين مولكولهاي غيرمشابه ارائه مي كند كه در فاز سطح و توده محلول وجود دارند.