مقايسه‌ي اثر تزريق تريامسينولون استونايد در داخل زجاجيه و زير كپسول تنون بر ميزان ديد بيماران مبتلا به ديابتيك رتينوپاتي

The Effect of Intravitreal and Sub-Tenon Capsule Injection of Triamcinolone on the Visual Acuity in Diabetic Retinopathy Patients

زمينه و هدف: ادم ماكولا از مهم ترين علل افت بينايي در بيماران ديابتي است كه در صورت عدم درمان مناسب و به موقع منجر به افت ديد دايمي و شديد مي شود. هدف اين مطالعه مقايسه ي اثر درماني تزريق داخل زجاجيه اي و زير كپسول تنون تريامسينولون بر كاهش ادم ماكولا و افزايش ديد در بيماران مبتلا به ديابتيك رتينوپاتي مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه كه به صورت كارآزمايي باليني بود، 82 چشم به صورت تصادفي در گروه تزريق تريامسينولون داخل زجاجيه و 74 چشم در گروه تزريق زير كپسول تنون قرار گرفتند. از نظر ميزان ديد و فشار داخل چشمي، يك هفته، يك ماه و 3 ماه بعد از مداخله نيز پي گيري شدند. داده ها با استفاده از آناليز واريانس با داده هاي متواتر (Repeated ANOVA) و با استفاده از نرم افزار Stata مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: در مقايسه ي خام بين گروه ها اختلاف معني داري بين ميزان ديد دو گروه مشاهده نشد اما با كنترل اثر مخدوش كنندگي مقدار ديد، در گروه داخل زجاجيه (0/78-) به طور معني داري كمتر از ميزان ديد در گروه زير كپسول تنون (0/67-) بود. همچنين بعد از كنترل ساير متغير هاي مخدوش كننده (سن و جنس)، ميانگين فشار داخل چشمي در گروه داخل زجاجيه به طور معني داري بيشتر بود. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميزان ديد گروه تزريق تريامسينولون داخل زجاجيه به طور معني داري كمتر از ميزان ديد گروه تزريق تريامسينولون زير كپسول تنون مي باشد. همچنين ميانگين فشار داخل چشمي نيز در گروه داخل زجاجيه بيشتر بود. لذا روش درماني تزريق تريامسينولون استونايد در زير كپسول تنون روش بهتري به نظر مي آيد.

Background and Objective: Macular edema is an important cause of visual loss in diabetic patients which can lead to permanent vision loss in untreated cases. This study compares the efficacy of intravitreal injection and the subtenon capsule of triamcinolone on the visual acuity in patients with diabetic retinopathy. Materials and methods: In this randomized clinical trial study, 82 diabetic retinopathy eyes were randomly assigned to intravitreal triamcinolone injection group and 74 eyes to sub tenon capsule injection. In terms of visual acuity and intraocular pressure, patients were followed up after first week, first month, and 3rd month. The collected data were analyzed using ANOVA with repeated data (Repeated ANOVA) and Stata software (version 13). Results: Crude comparison between groups did not exhibit significant differences. However, by controlling the confounding baseline effect, level of visual acuity, logMar[d1] of the visual acuity in the intravitreal injection group (0.78) was significantly less than the subtenon capsule group (0.67). Also, after controlling for other confounding variables (age and sex), the mean IOP was significantly higher in the intravitreal injection group. Conclusion: [d2] Visual acuity in intravitreal injection group was significantly less than the subtenon capsule group and also the mean IOP was higher in the intravitreal injection group. Therefore, subtenon capsule of triamcinolone stands out as a superior approach.