عنوان مقاله :
ويژگيهاي روانسنجي نسخه تجديدنظرشده آزمون جهتگيري زندگي
عنوان فرعي :
Psychometric properties of the revised version of the life orientation test
پديد آورندگان :
خدايي، علي نويسنده ; , , زارع، حسين نويسنده دانشگاه پيام نور تهران , , شكري، اميد نويسنده دانشگاه تربيت معلم,دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي; Shokri, O
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 39
كليدواژه :
جهتگيري زندگي , خوشبيني , روايي عاملي , روايي سازه , نسخه تجديدنظرشده
چكيده فارسي :
چكيده
هدف: هدف پژوهش تعيين ويژگيهاي روانسنجي آزمون جهتگيري زندگي شيير، كارور و بريجس (1994) در زنان ايراني بود. روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري 400 نفر از مادران دانشآموزان يكي از مدارس دخترانه منطقه يك شهر تهران بود كه در نيمسال اول سال تحصيلي 95-1394 با روش نمونه گيري دردسترس 120 مادر بهازاي هر متغير 10 نفر با هدف كشف ساختار عاملي زيربنايي آزمون جهت گيري زندگي انتخاب و آزمون مذكور در مورد آن ها اجرا شد. 200 زن نيز بهازاي هر متغير 20 نفر با هدف فرض آزمايي و تعيين ميزان برازندگي الگوي مفروض با داده هاي مشاهده شده انتخاب و آزمون جهتگيري زندگي، مقياس ارزيابي استرس رويلي، روسچ، جاريكا و واگان (2005)، مقياس رضايت از زندگي دينر، ايمونس، لارسن و گريفين (1985) و فهرست عواطف مثبت و منفي واتسون، كلارك و تلگن (1988) در مورد آن ها اجرا شد. يافتهها: نتايج نشان داد آزمون جهتگيري زندگي از دو عامل خوشبيني و بدبيني تشكيل شده و با داده ها داراي برازش مطلوبي است. بررسي روايي سازه آزمون جهت گيري زندگي نشان داد ضريب همبستگي دو عامل خوش بيني و بدبيني با آزمون رضايت از زندگي بهترتيب 33/0 و 35/0، با عاطفه مثبت 33/0 و 20/0-، با عاطفه منفي 22/0- و 26/0 و با ارزيابيهاي شناختي شامل تهديد 20/0- و 30/0، با چالش 18/0 و 20/0- و با منابع 22/0 و 17/0؛ و ضرايب همساني دروني آزمون نيز براي خوشبيني 88/0 و براي بدبيني 77/0 است (001/0=P). نتيجهگيري: آزمون جهتگيري زندگي به مثابه ابزاري دقيق، از روايي و پايايي مطلوبي براي سنجش سبك ارجح زنان ايراني براي پيش بيني وقوع رخدادهاي مثبت و منفي در آينده، برخوردار است.
چكيده لاتين :
Abstract
Aim: The main purpose of the present study is to determine the psychometric properties of the life orientation test of Scheier, Carver and Bridges (1994) among Iranian women. Method: The correlation method was used to investigate the factorial structure of the LOT. About 400 individuals including the mothers of female school students in region 1 of Tehran participated in the study. At first, 120 women answered the LOT 10 participants per each variable. Then 200 women answered the LOT, stress assessment scale Royeli, Rosch, Jaryka and Vaughn (2005), the satisfaction with life scale Diner, Emmons, Larsen and Griffin (1985) and the list of positive and negative effects Watson, Clark and Tellegen (1988) 20 participants per each variable. Results: The results showed that the LOT is composed of two factors including optimism and pessimism. The results of confirmatory factor analysis showed that the two-factor structure of the LOT had a good fit to the data. Moreover, the results of correlation between the optimism and pessimism dimensions with the LOT were 0.33 and 0.35, and with positive affect 0.33 and -0.20 and with negative affect -0.22 and 0.26 respectively, and with cognitive assessments including threat -0.20 and 0.30, challenge 0.18 and -0.20 and resources 0.22 and 0.17. The internal consistency coefficients of optimism and pessimism were 0.88 and 0.77 respectively (P=0.001). Conclusion: The LOT is a valid and reliable scale to measure the preferred style of Iranian women in predicting future positive and negative events.
عنوان نشريه :
روان شناسي كاربردي
عنوان نشريه :
روان شناسي كاربردي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 39 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان