بررسي تأثير ميانجي نوآوري سازماني در ارتباط بين رهبري تحول‌آفرين و عملكرد سازماني (مورد مطالعه: يكي از دانشگاه‌هاي نظامي آجا)

Mediating Effects of organizational innovation in relationship between Transformational Leadership and organizational performance

زمينه و هدف: نوآوري به‌عنوان عاملي حياتي براي سازمان‌ها به‌منظور ايجاد ارزش و مزيت رقابتي پايدار در محيط پيچيده و متغير امروزي است. سازمان‌هاي نظامي با نوآوري بيشتر، علاوه بر توسعه قابليت‌هاي جديد و افزايش سطح عملكردي، آمادگي لازم براي مواجهه با تهديدات منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي را دارند. اين مقاله درصدد است تا به بررسي تأثير ميانجي نوآوري سازماني در ارتباط بين رهبري تحول‌آفرين و عملكرد سازماني بپردازد. روش‌شناسي‌: جامعه‌ي آماري تحقيق شامل 460 نفر از كاركنان ستادي و پشتيباني خدمات آموزشي يكي از دانشگاه‌هاي نظامي بود كه تعداد 210 نفر بر اساس جدول مورگان به‌عنوان نمونه‌ انتخاب شدند. داده‌هاي مورد نياز براي تحليل با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي چند عاملي رهبري باس و همكاران(1995)، عملكرد سازماني پاول(1995) و نوآوري سازماني پراجكو و همكاران(2003) جمع‌آوري شد. داده‏هاي حاصل از پرسشنامه با استفاده از مدل معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. آزمون سوبل براي اندازه‏گيري شدت اثر ميانجي نوآوري سازماني مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها: تحليل داده‌ها نشان داد كه رهبري تحول‌آفرين بر عملكرد سازماني سازماني مؤثر بوده و نوآوري سازماني به عنوان متغير ميانجي در ارتباط بين رهبري تحول‌آفرين بر عملكرد سازماني مطرح است. از سوي ديگر، تجزيه و تحليل‌هاي انجام شده با استفاده از آزمون سوبل نشان داد كه كه تقريباً 33 درصد از تغييرات رهبري تحول‌آفرين بر عملكرد سازماني از طريق نوآوري سازماني تبيين مي‌شود. نتيجه‌گيري: نتايج آزمون فريدمن نشان داد كه در سازمان مورد مطالعه متغير عملكرد سازماني بيشتر از ساير متغيرها مورد توجه قرار گرفته است و متغير نوآوري سازماني پايين‌ترين ميزان توجه را در سازمان به خود اختصاص داده است. از اين رو با اعمال رويه‌هاي رهبري تحول‌آفرين مي‌توان خلاقيت را در بين كاركنان افزايش داد.

Background: Innovation as a critical factor for enterprises to create value and competitive advantage in todays environment is complex and variable. Military organizations with more innovation, in addition to developing new features and higher performance level rise, are prepared to deal with regional and international threats. Purpose: This paper attempts to examine the mediating effect of organizational innovation in relationship between Transformational leadership and organizational performance. Method: A survey of 260 members of staff and support services, training of military universities that 155 people were selected on the basis of Morgan table. The data for analysis using the Multifactor Leadership Bass (1995), organizational performance Powell (1995) and organizational innovation Prajkov (2003) was used. Data from the questionnaires using SEM have been analyzed. Sobel test to measure the intensity of the mediating effect of organizational innovation was used. Results: Data analysis showed that transformational leadership impact on organizational performance organizational innovation is as a mediator in the relationship between transformational leadership on organizational performance. On the other hand, analysis is performed using Sobel test showed that almost onethird of transformational leadership on organizational performance through organizational innovation is determined. Conclusion: Friedman test showed that the performance was more variable than other variables are taken into consideration and changing organizational innovation in organizations devoted to the lowest amount of attention. Thus, by applying transformational leadership can increase creativity among employees.