بررسي و نقد اخلاق تكاملي توصيفي و اخلاق تجربي

A Critical Study of the Descriptive Evolutionary Ethics and the Empirical Ethics

تحقيق حاضر، كوشش بديعي در راستاي بررسي تأثير نظريۀ تكامل در قلمرو اخلاق تجربي است. اخلاق تكاملي در دورۀ معاصر در سه شاخۀ توصيفي، تجويزي و فرااخلاق قرار دارد. اخلاق تكاملي توصيفي مي‌كوشد باورهاي اخلاقي انسان را از منظر تكاملي توصيف كند و بيشترين توفيق را در اين زمينه نسبت به دو قسم ديگر دارد. اخلاق تكاملي تجويزي و فرااخلاق برخلاف اخلاق تكاملي توصيفي با اخلاق هنجاري سروكار دارند. در اين مقاله، با بررسي سه شاخۀ اخلاق تكاملي و تفكيك اخلاق تجربي از اخلاق در معناي هنجاري، معتقديم كه باوجود پذيرش تأثير بيولوژي بر اخلاق، چالش‌هاي جدي در برابر اخلاق تكاملي توصيفي وجود دارد و به‌نظر مي‌رسد كه اين فرضيه در برابر نظريه‌هاي رقيب توانمندي مانند «تفكر اخلاقي مستقل» تاب مقاومت ندارد. از طرفي اين نظريه در تعارض بسيار جدي با مباني اخلاق ديني است.

This research is a new attempt in order to study the effect of evolution theory in the dimension of empirical ethics. In the contemporary area the evolutionary ethics is in the three branches: descriptive, prescriptive and metaethics. The descriptive evolutionary ethics tries to modify human’s ethical believes in the evolutionary aspect and achieves more share from two others part in this ground. Despite the descriptive evolutionary ethics, the prescriptive evolutionary ethics and metaethics deal with normative ethics. In this article, with the study of the three branches of evolutionary ethics and the separation of empirical ethics of ethics in the normative sense, we believe that despite accepting the biological effects on ethics, there are serious challenges to descriptive evolutionary ethics and it seems that this theory beside potential competitor theories, such as the independent moral thinking could survive. However, this theory is very seriously in conflict with the principles of religious morality.