كاركرد فردي و اجتماعي دين از ديدگاه ابن سينا

Personal and social function of religion from the perspective of Avicenna

كاركرد دين، اثر و تحولي است كه دين در انسان يا جامعه ايفا مي‌كند. دين در قلمرو فردي دو كاركرد مهم دارد: اول. معرفت‌زايي. ابن‌سينا بر اين باور است كه تنها پيامبران مي‌توانند بدون تعليم به‌صورت خازن حقايق درآيند؛ دوم. آرامش‌بخشي. ابن‌سينا عقايد صحيح را عامل سلامت مي‌داند. مهم‌ترين كاركرد دين در قلمرو اجتماعي وضع قانون است. ابن‌سينا دين را در امر قانونگذاري و سامان دادن به اجتماع ضروري دانسته است. كاركرد ديگر دين در اجتماع، ايجاد همبستگي و اتحاد است؛ ابن‌سينا، آنچه را كه منجر به تضعيف ركن بزرگ مدنيت مي‌شود، تحريم مي‌كند. از ديدگاه انديشمندان برخي از كاركردهاي دين انحصاري است و جايگزيني در علم، فلسفه و عرفان ندارد.

The function of religion, is an effect and developments that religion plays in human society. Religion has two important functions in the individual domain.  First: Increase knowledge, Ibn Sina believes that only the prophets can come without training as a capacitor of facts. Second: soothing, Ibn sina belives that  correct ideas are the agent of health.The most important social function of religion in the territory of the state is making law. Avicenna knows that religion is necessary for operation, legislation and solidity of society. Another function of religion is the alliance of society also. Ibn sina sancts what led to weakening the base of society. From the perspective of thinkers, some of the functions of religion are proprietary and do not have any replacing choice in science, philosophy and mysticism.