دگرريختي و چين‌خوردگي فابريك‌هاي ميلونيتي پهنه برشي شكل‌پذير نوغان جنوب‌باختر گلپايگان، پهنه سنندج- سيرجان

در سنگ‌هاي دگرگون شده جنوب‌باختر گلپايگان، پهنه برشي شكل‌پذير نوغان با روند شمال‌باختر- جنوب‌خاور گسترش دارد. در اين پهنه برشي، انواعي از شيست‌هاي پليتي و پساميتي به همراه كربنات و سنگ‌هاي آذرين، به مجموعه‌اي از سنگ‌هاي ميلونيتي و التراميلونيتي تبديل شده‌اند. ساختارهاي موجود در سنگ‌هاي دگرگون شده پيرامون پهنه برشي نوغان، وجود 3 نسل برگوارگي را روشن مي‌سازد. در اين پهنه برشي، موازي بودن برگوارگي ميلونيتي با برگوارگي‌هاي فراگير نسل دوم سنگ‌هاي دگرگون شده پيرامون، پيشنهاد مي‌دهد كه برگوارگي ميلونيتي هم‌زمان با دگرشكلي مرحله دوم گسترش پيدا كرده و با برگوارگي فراگير نسل دوم همزاد بوده است.برداشت‌هاي ساختاري، وجود يك طاق‌ريخت را در قلمرو اين پهنه برشي پيشنهاد مي‌كند به طوري كه هندسه و سازوكار جنبشي آن در يال شمال‌خاوري و يال جنوب‌باختري عكس همديگر هستند. برگوارگي‌هاي ميلونيتي در يال شمال‌خاوري داراي شيب متوسط تا زياد به سوي شمال‌خاور هستند ولي در يال جنوب‌باختري شيب متوسط به سوي جنوب‌باختر دارند. خطوارگي‌هاي كششي در يال شمال‌خاوري، داراي ميل كم تا متوسط به سوي خاور- جنوب‌خاور هستند و در يال جنوب‌باختري ميل آنها به سوي باختر- شمال‌باختر است. مطالعه ميكروسكوپي نمونه‌هاي جهت‌دار از سنگ‌هاي اين پهنه برشي روشن ساخت كه در موقعيت ساختاري كنوني، نوع سازوكار جنبشي پهنه برشي در يال شمال‌خاوري، راستالغز راست‌بر با مؤلفه عادي و در يال جنوب‌باختري، راستالغز چپ‌بر با مؤلفه وارون است. اين شواهد هندسي و جنبشي پيشنهاد مي‌كند كه پهنه برشي در هنگام تشكيل، سازوكار جنبشي راستالغز راست‌بر با مؤلفه عادي داشته كه در دگرشكلي بعدي، چين خورده و طاق‌ريختي با راستاي شمال‌باختر- جنوب‌خاور ساخته است.