رابطه طبيعت و مابعدالطبيعه در حكمت متعاليه

The Relationship between Physics (Nature) and Metaphysics in Transcendent Theosophy

در اين پژوهش به دو مسئله محوري پرداخته شده است: (1) ارائه تصويري از چالش عميق بين طبيعت و مابعدالطبيعه در آثار بنيان‌گذاران فلسفه و حكمت يونان، يعني افلاطون و ارسطو؛ (2) ترميم و بازسازي اين نقيصه با استمداد از آموزه‌هاي حكمت متعاليه و ارائه تبيين رضايت‌بخش و معقول از ارتباط وثيق بين طبيعت و مابعدالطبيعه در انديشه‌هاي ملاصدرا. در اين نوشتار، زمينه‌ها و بستر‌هايي كه با توجه به مباني حكمت صدرايي مي‌تواند ارتباط بين طبيعت و مابعدالطبيعه را تبيين و تحليل كند به صورت «پنج اصل» طراحي شده است.

The present paper deals with two main points: 1 depicting the big challenge between physics (nature) and metaphysics in Plato and Aristotles works, who are the founders of philosophy and theosophy in Greece 2 reconstructing and remedying this defect by using the teachings of transcendent theosophy and providing a satisfactory and reasonable explanation of the strong relationship between physics and metaphysics in Mulla Sadras thoughts. The grounds and contexts which can contribute to explain and analyze the relationship between physics and metaphysics by taking into consideration the principles of Sadrian theosophy are organized into "five principles" in this paper.